donderdag 27 december 2007

clubmix


is eerdaags één van onderstaande situaties allicht op u van toepassing?
1 januari, erg vroeg 's ochtends: op het feestje: geen zin in een duurbetaald clubbezoek?
2 januari, erg laat 's avonds : u had beloofd te draaien bij uw vrienden thuis, maar u bent de platen vergeten.
3 januari, strak voor de deadline: u heeft wat arbeidsvitamine nodig om die presentatie voor de klant nog te herzien.
4 januari: uw goede voornemen meer te ontspannen met een hip muziekje valt nu al in het water.

Neem nu alvast voorzorgsmaatregelen, dan is er niks aan de hand:

de DJKraker 0708 Clubmix!

zo nu en dan hip, zo nu en dan goed, en natuurlijk met een paar kraker overgangen. Er moet misschien hier en daar nog wat aangeschaafd worden, maar zo'n beta versie is natuurlijk ook reuze spannend. Viel spass!
let wel: de link is wederom niet te houden!

zondag 16 december 2007

Live from KLIA

Kuala Lumpur International Airport. World's best airport, zeggen ze zelf, en ik moet zeggen tot nu toe bevalt het me prima. Na ruim een week genoten te hebben van de voortreffelijke maleisiche keuken, fietst zo'n wopper er toch ook wel weer lekker in. Nu lekker aan het wire-lessen, en hier kan je gelukkig ook nog een verdwaald stopcontact vinden.

Deze laatste drie daagjes dus lekker gechilled, wat door de stad gebanjerd, party ende afterparty gedaan, hotel lobby gedaan, en nu weer op voor een lange reis terug, via london deze keer. Mijn nieuwe Nike AirForce 1 '82 aan mijn voetjes (niet van echt te onderscheiden!) en een lekker muziekje op het koppie. Dat moet lukken.

tschüss, Reinout
ps. wat doet u allen met oud/nieuw?

zaterdag 15 december 2007

lekker weekje Kuala Lumpur

hallo allen!

weer eens een bericht uit het verre oosten. Het nachtelijke designen tijdens de nacht van woensdag op donderdag plaatselijke tijd is eigenlijk prima verlopen, met zeer acceptabele resultaten, gemaakt door mij en mijn 4 (!) Kuala lumpese collega's, aangestuurd door 5 van mijn braisntore collega's. De volgende dag zijn deze ook gepresenteerd en becijferd door een groot publiek (de ideeen dan, niet noodzakelijkerwijs de "visual"), en daarmee is een tamelijk succesvol porject van de brainstore hier afgesloten.

deze resultaten staan online, maar er is een inlog code nodig, die ik snel zal proberen op te duikelen. foto's van hier volgen sowieso snel.

want jaja! over een week is het weer amsterdam en abcoude, waar ik toch ook wel naar uitkijk.
hier ondertussen een tempel, wat bars, china town en enkele clubs bezocht, dus cultuur in vele vormen heeft ook een vinkje.

hier loopt het alweer tegen de avond, dus nog één volle dag en en een avond en dan is het vliegen via londen naar zürich...ook een goed dag programma, wat voornamelijk uit slapen zal bestaan.

groetjes voor nu, Reinout

zondag 9 december 2007

Ideeen wereld (wijd)

Die reis was natuurlijk een eitje, en nu alweer de 3e dag in Kuala Lumpur. Mijn referentie kader was eerst Sri Lanka; dit is niet te vergelijken. Mensen zijn hier tamelijk rijk, iedereen spreekt engels, en de freelancers waarmee we hier werken, maken een capabele en professionele indruk. Niks negatiefs over de Sri Lankanen, maar toch een 100% andere indruk.
Het eten is hier ondertussen geweldig, en het hotel zeer luxe, allemaal op kosten v/d baas. Die het natuurlijk doorrekent aan de conferentrie, en uiteindelijk gaat de rekening naar het goede doel, om Finkers maar eens treffend te citeren. Het is een relevante vraag of de wereld van dit gebeuren echt beter wordt, maar dat blijft wel het doel van dit alles natuurlijk. Wij werken met 4 zoekvelden, waarvan de 4e tot mijn verbazing daadwerkelijk en letterlijk het verbeteren van de wereld ansich was. Interessant.

Tot nu toe verloopt alles tamelijk relaxt en soepel. De organisatie is tamelijk duidelijk en gestructureerd. Zojuist is de baas ook aangekomen.

Ik houd mij zolang dag vullend bezig met van het grafisch design van alles en nog wat todat ik in de nacht van woensdag op donderdag mijn echte taak doe, het visualiseren en leiding geven aan andere idee designers om de bedachte 20-25 de volgende dag boeiend te kunnen presenteren.

Hieronder een mail die verstuurd is aan deelnemers aan de conferentie, zodat men kan zien wat het precies inhoudt, ook dmv. links.

Groetjes qua la Lumpur, Reinout





Dear GK3 participant,
Do you want to actively contribute to a better world?
Are you> interested in fostering social entrepreneurship? Well you can! A> Swiss-based IdeaFactory has been bought specially to Kuala Lumpur> for the GK3 conference to manage this special innovation project.>> To harness the vast assembled innovation potential at the GK3> conference, all participants will be actively involved in two key> steps of the IdeaFactory process:>> * An inspiring and interactive IdeaExhibition will be open for all> participants on Wednesday 12 December from 8am to 7pm. All> conference participants are urged to attend to view the material,> experience the interactivity as well as contribute their valuable> ideas.* An IdeaSelection will form the essential part of the GK3> Closing Plenary. This session will preview the top 20 ideas and> all participants are actively involved as they vote and comment on> each idea.>> Results of the final ranking will be declared in real time!>> 20 ideas will be subsequently developed via a separate workshop> after GK3.>> Read more about this GK3 IdeaFactory Project @> http://www.gkpeventsonthefuture.org/GK3/dsp_page.cfm?pageid=680> Quick Links:> Conference Navigator: http://www.gkpeventsonthefuture.org/navigator> Full Programme: http://www.gkpeventsonthefuture.org/GK3programme> Speakers: http://www.gkpeventsonthefuture.org/GK3speakers> Spotlights on GK3:> http://www.gkpeventsonthefuture.org/GK3/dsp_page.cfm?pageid=503Announcements by RSS:http://www.gkpcms.com/GK3/rss/GK3Announcements.xml

donderdag 6 december 2007

aaargh

Door een twist in het lot, of matige planning buiten mij om, of snode plannen ben ik geboekt op een andere vlucht dan mijn collega's. Nog matiger is dat de vlucht snoeivroeg vanuit zürich vertrekt. Zo vroeg dat ik vanavond al in zürich moet zijn. Hotel geboekt, op kosten van de zaak. Nog even kijken of je werkelijk met iemand anders creditcard (van de zaak) kan betalen, maar me dunkt van wel.
Dan dus via Rome (!) naar Kuala Lumpur.
Verder is het lastig hier de laatste zaakjes voor bereiden, met een mee te nemen laptop die uitaard over (net) andere software en dergelijke beschikt, en medewerkers die al in Kuala Lumpur zitten, die een ander dag/nacht ritme hebben, en sowieso reeds overwerkt zijn.

Maar goed, ik heb een ticket, ik heb een paspoort dat nog 5,5 maanden geldig is (6 is eigenlijk vereist, maar de maleisische ambassade heeft mij gezegd dat "it should be no problem" omdat ik geen visum nodig heb (ik ben immer Nederlands) en ik een terug vlucht-ticket heb. Niet 100% chill op reis dus, maar het lijkt me sterk dat ze me terug sturen, en tijd en plek om een noddpaspoort te regelen is er sowieso niet.

Ik heb een hotel voor vanavond, en er zou in principe een hotel in Kuala Lumpur moeten zijn, en ik heb zowaar een route beschrijving van het vliegveld daar naar toe.

Als er niet al te veel mis gaat ben ik over een verloop van tijd in KL, en hoop daar verder te bloggen. Owja, en wat te werken natuurlijk
Groetjes, Reinout

maandag 3 december 2007

Weer eens een post

Het gaat niet goed met Nederland, vernam ik via de mail:
http://www.onetwotree.nl/
Als dàt het beste idee van nederland is, dan ligt er nog een schone taak voor mij en mijn collega's. Gelukkig zitten we in een eenvoudige EK-poule.
Ik wil niet beweren dat al onze ideeen briljant zijn, maar dit niveau is wel erg treurig. Hoewel: Hij haalt het wel tot productie, iets wat wij uit principe niet doen.

Maar goed, hier gaat alles lekker zijn gangetje. Ik ben weer eens verhuisd, en hier blijf ik tot ik weg ga uit Biel: De grootste kamer waar ik in mijn leven gewoond hebt denk ik. Super licht, en midden in het centrum, en leuke lui om mee samen te wonen. Ik spreek louter Duits daar dus dat vordert ook goed. En kerstmis komt eraan! Vrijdag snoei ik naar Kuala lumpur, tot de maandag 9 dagen daarna, dan nog 5 daagjes flansen en dan is het zover. Ben ik ook wel een beetje aan toe. Ik hoop dat niet al mijn vriendjes en vriendinnnetjes dan juist in het buitenland verkeren, want ik wil jullie allemaal zien natuurlijk.

tot zover dit korte postje, volgende keer weer meer.
tschüss, Reinout

zondag 25 november 2007

Brainstore Goes germany.

Ja ja, de BrainStore heeft zijn 2e vestiging geopend. In Frankfurt, en natuurlijk was de Kraker daarbij ter ondersteuning. Als introductie heeft de Brainstore afgelopen vrijdag een sessie georganiseerd ter productie van ideeën om een plein daar, de Konstablerwache, wat meer sjeu te geven. Aan mij de schone taak om 15 ideeën daarvan tussen 13.30 en 18.00 te voorzien van een foto-realistische illustratie. Daarvoor had ik tevens beschikking over een extra free-lancer, dus ook nog een leidingegevend rolletje. Meneer en mevrouw brainstore tevreden met het resultaat, dus puik. De volgende dag was iedereen alweer de hort op, maar ik had alle tijd, dus even die stad ingeboekt. In tegenstelling tot vrijdag was het nu prachtig winterweer, en de halve stad door gekuierd, een kapper bezocht en een erg aardige foto expositie in het museum voor moderne kunst gezien. Straks op naar Zürich, waar ik ga slapen om maandag ochtend vroeg de CEO's van een grote verzekeraar aldaar bezig te houden. En natuurlijk om mijn main-man M. te begroeten, de bijna ingenieur die beter bekend staat als de Poolse Indurain. hier nog wat random plaatjs, vrijdag en zaterdag geschoten. Tschüss!
Boven: Frankfurt Bahnhof, Brainstore Frankfurt.
Onder: U-bahn ongeluk, Luie Porsche, Huisfeestje van mijn toekomstige huis, Paard met hoofd in de muur, IT in Frankfurt, en gast met zonnebril.



















woensdag 14 november 2007

15 jarige medeblogger

vrolijk mannetje over zijn belevenissen hier.

dinsdag 13 november 2007

Vandaag: Wat muziek tips

als u van electronisch experimenteel houdt, maar toch wat aan de chill kant:
RDJ2

Als u van Pete Philly, Talib Kweli en dergelijken houdt, gemixed met een fijne portie jazz (persoonlijke favoriet):
Kero One

Als u van een fijn fluit deuntje houdt. (bevalt me goed, maar misschien kende u het al)
Young Folks - Peter Bjorn and John
(deze laatste is ook in zijn geheel te beluisteren in de playlist hier rechts naast, even door scrollen...)

maandag 12 november 2007

Lekker avondje Basel.


weekend. je zegt boe, je zegt ba, en het is voorbij. Na een drukke 2 weken om een klant te voorzien in een onwaarschijnlijke hoeveelheid deliverables, kon dat hoofdstuk afgesloten worden. En met succes, getuige dit mailtje wat de klant na het ontvangen terugstuurde:

"Besten Dank für die Zustellung der CountDown Dokumente in Papierform.
Gratulation, diese Illustrationen wirken auf mich sehr professionell und noch besser als in elektronischer Form."


Deze Illustrationen waren voor 90% van mijn hand, dus hier was ik wel trots op.
Die vrijdag avond geborreld bij mijn collega Corliano. 't was ook de tweede keer dat daar Reto bij was, een gast die wél grafisch designer is, en erg leuk om mee te brainstormen over kleine productjes. Om eens een einde te maken aan het hebben van mooie plannen en het beginnen met uitvoeren, hebben we alle drie een project omschreven, en afgesproken daarvan over 2 weken een werkend prototyp hebben. Nog even en we hebben een ontwerpbureau, me dunkt.

zaterdag eens lekker verdomd weinig gedaan, behalve dan de halve stad door te kuieren, om onderdelen te vinden voor mijn prototyp. Wist u dat dat het tegenwoordig er lastig is om voor een fatsoenlijke prijs een goede aap te vinden?

En dan de zondag: ir. M uit R was daar om de komende week een conferentie over waterbeheer te bezoeken, en ik voor de gezelligheid. Een fijne collega had mij een café aangeraden, dat ik u weer wil aanraden: www.cargo.ch fijn sfeertje. Vervolgens even de kermis van Basel aangetikt, en een intenshoge draaimolen meegepakt. Door de harde wind daar niet alleen een mooi uitzicht, maar ook een interessante extra swing.

Ik had in 't café duidelijke aanwijzingen gevraagd en gekregen voor een plek om goedkoop en lekker te eten, maar de serendipteit had mij weer eens stevig te pakken, en het restaurant was niet te vinden, waardoor we in een alleraardigst restaurantje kwamen waar wat lui bekwaam jazz aan het doen waren. lekker.
Prima hazepepertje met zelfgemaakte pasta. Dus dit is dan weer mijn aanrader voor diegene die basel ee andere keer bezoekt: http://www.schmalewurf.ch/
ik kan niet anders dan de naam van het cafe lezen als "zum schrale smurf" maar dat zegt niks negatiefs. goed eten, fijne muziek, en een mooie baas. Als het mooi weer is kan je ook nog aan de Rijn zitten me dunkt. Dit alles weder te beleven hier.

Toen natuurlijk weer een treintje terug, en nu weer aan de slag. Mijn aansturende figuren zijn echter nog bezig met mijn briefings, en de feedback op een ander project laat nog op zich wachten, dus ik kan mij nog even vermaken met wat lichte muziek, het schrijven van dit blog en het zoeken naar beelden van Feyenoord-ajax, wat een mooie klassieker schijnt geweest te zijn. Daar ben ik blij om; maar de laatste 20 minuten met 10 man spelen omdat je al 3 keer gewisseld hebt? Ik hoor lovende woorden over meneer Koster, die zijn allicht terecht, maar dàt klinkt toch wel iets amateuristisch...

nah, grüsse aus Biel!

vrijdag 9 november 2007

Es gibt Musik!

een nieuwe muziek site ondekt, www.deezer.com. Deze zal vast al bekend zijn, maar voor mij een ontdekking. Hoewel hetzelde onderwerp als mijn geliefd last.fm, heel anders. Het voordeel: titel intikken = luisteren. De keuze is wel enigzins beperkt, en ik heb het vermoeden dat deze beperkter aan het worden is, maar het werkt. Daarbij kan je een geinig muziek playertje maken voor op je blog. Mocht je zin hebben in een paar uurtjes luister, eh, plezier, surft gewoon even naar mijn blog en luister mijn play list. Wel erg afwisselend, dus de gemiddelde luisteraar zal zo nu en dan eens op forward moeten drukken.

Nadeel is dat het eerder convergerend dan divergerend op je muziek smaak werkt, waar dat laatste natuurlijk dé kracht van last.fm is. Daar ontdek ik nog daaglijks nieuwe leuke deuntjes, en laat mij graag positief verrassen. Pepe deluxe is een van mijn laatste ondekkingen bijvoorbeeld. Dan is ook meteen duidelijk dat de slogan van last.fm treffend is: The social music revolution: Het is sociaal en een kleine revolutie, zoals Napster dat ooit ook was. Het sociale mis ik bij deezer, en de revolutie lijkt momenteel ook niet zo groot als zijn voorgangers. Maar goed, 5 jaar geleden had gratis en legale muziek nog als toekomst muziek geklonken natuurlijk. wat het ook was geweest. ehm, dus.

naja goed, kijkt en luistert, en bepaald wat u vindt, reacties en alternatieven zijn uiteraard welkom.

Es gibt Schnee!

ok, niet bijster veel, en ik schat zo'n 100 meter hoger dan ik nu zit, maar ik kan vanaf mijn werkplek dus duidelijk een witte glooiende helling zien. Nog even en dan is het uitkijken naar sweetspot nr. 11 me dunkt. (zie tussen de links "the illest")

donderdag 8 november 2007

Sluiten van verhalen

Open eindes zijn prima, maar soms moet je ook dingen afsluiten. Zo liet ik in een eerdere post den lezer in het ongwisse over een bepaalde feedback. Ik kan inmiddels melden dat de feedback de formulering was van een Killer-score. Van de 23 geproduceerde documenten waren 3 onderwerp van kleine aanpassingen, en 20 goed. Jaja. Dat komt ook grotendeels door de interne feedback van mijn team (Team Mettler), maar ik was er toch wel trots op. Bij komende opmerking was dat de gemiddelde kwaliteit goed was, maar er nog wat variatie inzat. Daar herken ik mezelf wel in, ook omdat bij deze klant de onderwerpen van de documenten nogal vaag waren. Maar ook de lage punten in de variatie waren dus goed genoeg. Fijn. Scheelt een hoop extra werk.

Verder hebben mijn collega Corliano en ik, Reinout de Kraker, helaas slechts de shortlist gehaald bij de designboom wedstrijd, en niet de top 3. De uitslag is hier te vinden, evenals onze inzending. Bij de 100 laatste zitten 4 nederlanders, en sommige van de 100 zijn erg goed, anderen erg matig, naar mijn mening. Ik vind 1 van de drie 3e plaatsen erg goed, die met de kubus-dieren. Wat ik persoonlijk vind, is dat erg veel inzendingen een overduidelijk "Adobe Illustrator" stempel hebben, waar ik nog steeds erg achter onze keuze sta dat te voorkomen. In de groep die dan overblijft uit de 100, vind ik onze inzending één van de beste...

goed. Op naar nieuwe verhalen! Vandaag hebben we hier de mensen van een bepaald taart/puddingmerk met medische titel op bezoek. Ben benieuwd wat voor een ideeen daar uit komen. Binnenkort zal ik wel veel puddinkjes aan het tekenen zijn...haha.

woensdag 7 november 2007

The illest

Flex heeft dit al een tijdje geleden gestuurd...maar heb nu pas de tijd om eens goed te kijken. Echt the Illest webpage van dit moment, naar mijn mening. Waarschuwing: het zien van de zeer goed geschoten en geknipte filmpjes maken het erg lastig om achter je pc te blijven zitten. Mijn favoriet is voorlopig "sweet spot" 6...

check het uit.

maandag 5 november 2007

Lekker dagje Zürich

Afgelopen vrijdag tot laat gewerkt om een dode lijn weer eens goed dood te krijgen, en vervolgens met een collega van mijn team, de zwitserse spanjool Juan, naar Zürich gehobbeld. Zoals sommige van u weten is Zürich een heel aardige stad. Zoals een stad betaamt doet iedereen wat meer zijn best, en is de keuze mogelijkheid wat groter. Cafés bedoel ik dan.
Juan zijn vriendin woont in een studenten huis, met 5 andere meisjes/vrouwen, waarvan er dan weer één bij de BrainStore werkt. Studentenhuis is één manier het te omschrijven., enorme villa in een duur gedeelte van Zürich een betere. Vrijdagavond aldaar gecrashed, lekker ontbeten en de stad in gestiefeld. En dan maar kuieren natuurlijk!
Het weer ontwikkelde zich, zoals tamelijk gebruikelijk deze dagen, van mistig en frisjes naar een zeer aangename na-zomer dag. Na professioneel gekuier en een caféetje hier en daar terug naar de vrouwelijke villa, die overigens ook te omschrijven is als Den Zoete Inval. Rond etenstijd was de tafel bevolkt door een persoon of 14, en werd een indrukwekkende rollade soldaat gemaakt. Aan tafel werden zo’n 7 talen gesproken. Lastig, und lustig.
Opvallend is ook hoeveel halve Nederlanders ik inmiddels ben tegen gekomen. Of Nederlanders weten in eigen land niet te scoren, of zwitsers hebben graag een Nederlander. Zou allebei waar kunnen wezen. Overigens is het half-om-half nationaliteitsschap een trend die ik nog wel even door zie hypen de komende jaren. Gezellig!
Vervolgens weer die stad in, naar een soort jazz gelegenheid in Argentijns/maritieme sfeer. Met veel gevoel voor symboliek hadden ze aldaar een portret van een jonge frisse maradonna over een aardrijkskunde schoolkaart van Engeland heen geschilderd. Maatje 3x5 meter. En in de hoek werd lekker weggeimproviseerd, jazz technisch.
Na nog wat café, een taxie’tje terug genomen naar de villa. Volgende dag weer zurück nach Biel, en nu (maandag) weer aan de slag, als ik de feedback krijg op het project werk dat vrijdag dus verstuurd is naar de baas. Als die tevreden is, wordt het een rustig dagje, zo niet dan niet. Maar de gab (Lukas) die dat komt vertellen is er nog niet, dus vandaar tijd voor dit berichtje.
Liebe grüsse, Reinout
ah! daar komt de Lukas....ich bin gespannt...

woensdag 31 oktober 2007

Dezember werdet supi sein.

haha. 04:55 vanmorgen, sms ontvangen van pa en ma uit in dia Ik heb ook geen idee hoe lang een sms er over doet om aan te komen, dus wanneer die verzonden is is mij ook nog niet duidelijk.
Maargoed, ik heb afgelopen vrijdag in mijn Mitarbeitergespräch goede stappen gezet om mee te gaan naar Kuala Lumpur. Brainstore gaat daar naar een soort enorm innovatie-bijeenkomst, en wil daar met 2000 deelnemers een sessie organiseren. Brainstore nu een beetje kennend, wordt dat sowieso hectisch, matig gemanaged en zeer flexibel, maar wel tof natuurlijk om daar bij te zijn. Het is nog niet 100% zeker, maar ze hebben mij al wel om passpoort nummer, vliegdata en geboorte datum e.d. gevraagd, dus ze kunnen een ticket aanschaffen :)
Verder ben ik ingestemd, in een huis dat fantastisch centraal ligt, en waar ik vanaf 1 december met 2 andere Bielerinnen kan gaan wonen. Daar kijk ik erg naar uit, omdat alleen wonen toch wat alleen was, en ik bovendien de laatste maand (oktober) de echte prijs betaald heb, en alleen wonen is (natuurlijk) veel duurder dan in een WG.
De maand november slaap ik bij een collega, Res, op zijn zolder. Gisteren al mijn spullen daarheen gereden (auto geleend van andere collega), en vanavond slaap ik daar dan voor het eerst.
Afgelopen zondag dus met een boemeltreintje naar een outletstore gegaan, en daar gezocht naar een jas die goed snowboard-fähig is, maar ook bruikbaar in het daaglijkse leven, en die heb ik ook gevonden. dus ik ben klaar voor die winter.

arrivederci, Reinout

maandag 29 oktober 2007

weekend 20 okt

Hoi allemaal!

Heerlijk! Ik kan niet anders zeggen. ’s Ochtends vroeg op, en volgens de toen al strakke planning een bus gepakt naar het Biel trein station. Daar nog steeds strak geplanned de trein naar Basel. Ik wist inmiddels waar ik de bus moest hebben, dus ook die strak naar het vliegveld geboekt. Daar had ik wat veiligheidstijd ingebouwd, dus even chillen en beren, en dan dat vliegtuig in. Geen airbus of Boing deze keer, maar een Avro. Als je haar maar goed zit. Mochten mensen nog zoeken naar budget vlieg maatschappijen mét beenruimte: doet Swiss. Prima spul. Zelfs een broodje tussen Basel en A’dam, zonder dat je daar de prijs van je ticket voor neer dient te tellen, en wél snoeihard op Schiphol landen.

Toen ff naar de vrouwen doktoren. Die hadden wat minder nieuws, maar voordat ik daar echt een mening over ga vormen druppel ik nog even twee maanden 3 maal daags wat kek in mijn oog, en dan “zien” we wel weer.

Vervolgens een haring gegeten met mijn broertje thuis. Lekker! Lekker Nederlands. Toen met een borrelmeubel van onschatbare waarde op naar Delft. File rijden. Lekker Nederlands! Toen met mijn waarde clubgenootjes Chinees gegeten. Lekker Nederlands! En dan de borrel van de kersverse Master of Science Jasper S. Ik zeg niet hoe hij heet, maar we hebben hem zowaar een kwast gegeven, merkte ik pas later. Hilarisch! Ook fijn veel bier gedronken. Dat was wel weer even terug. Lekker Nederlands! Vals gezongen Lekker in het Nederlands! En en passant raakte ik ook nog onder de indruk van de springbok. Helaas is die lekker in Nederland.

’s Avonds, zoals aangekondigd in de 1e proloog, gecrashed bij een gastje M. Lekker Nederlands! Lekker ontbeten met koffie en hagelslag, je weet tog, en de vervolgens de nieuwe top cd van de Mc who rolls with the dude with the cello. Lekker Nederlands! Toen op naar Rotterdam. Heerlijk aan de plas gezeten onder een rood oranje herfst zon. Werkelijk genieten, om af te toppen met een slappe humor sessie in een café (resultaat hiervan, komt morgen op het blog!). Lekker Nederlands! Zekerwel. Snoeiend hard door naar de mooiste stad van het land, om daar te genieten van een huisgemaakt maal door Rimew en zijn Esle, met de door Xel duidelijk herkende zwemkip. Fijne sessie, en dus uitgeput dan uiteindelijk terug in de Abc, volgt u nog?

Volgende dag mijn vlucht gezocht, maar niet gevonden. Ik had ‘m dan dus ook hard voor 1 november geboekt. Raar. Andere maand, een donderdag...bizar. Maar goed, nieuw ticket gekocht, I earn money just to burn money, en met de gewonnen tijd nog een gezellige sessie bij m’n zusje en quasi-zwager. Ook nog even mijn snowboardbroek kunnen zoeken en mee kunnen pakken. Top! En maandag weer fijn 8.30 aan de slag. Joechei! En tegenwoordig is zowel mijn adres, als mijn telefoonummer en mijn bankrekening is lekker Zwitsers.

donderdag 25 oktober 2007

nog een proloog

Ja ja, afgelopen weekend ga ik zeker nog over berichten, een top weekend, maar eerst nog even deze briefwisseling, die ik na stukje fietsen met één van mijn trouwere lezers had. Wilde ik jullie niet onthouden...
meer volgt!
i.s. in deze brief wordt nog wel eens verwezen naar beeld materiaal. Daar de geadresseerde hier het exclusieve recht op heeft, staat dit nog niet op het blog. dit zal snel wel het geval zijn. excuus voor dat laatste...

Beste Touroperator, a.k.a. Degrange, a.k.a. Dennis.

Het doet mij deugd te melden dat ik hier wat mijn conditie kan onderhouden voor het geval er opeens een tour plaatsvindt. Dat kan natuurlijk altijd, in het verschijnen van de vorige edities heb ik nog geen patroon kunnen ontdekken. Zaterdag ben ik vanaf mijn stulpje in Biel, naar Solothurn gegaan, op mein Fahrrat. Interessant woord trouwens. Rijwiel dus eigenlijk. Ik was zowaar een route aan het volgen, route 50. Zie bijgevoegde foto voor een beeld verslag van enige moeilijke momenten in het navigeren, toen ik dit aantrof toen ik een T-splitsing naderde.
Solothurn is een alleraardigst dorpje, en ik heb de juiste spot langs de rivier al geidentificeerd waar er hip bier gedronken wordt.
Er werd ook veel getrouwd in Solothurn. Waarbij één stelletje werd opgewacht bij het verlaten van de kerk door een dozijn romeinse soldaten aan de ene kant, en de douane aan de andere kant van de deur. Tja.
Dit was trouwens een schoolvoorbeeld van het feit dat óók het echte leven een real-time-editor nodig heeft; Niemand had gedacht aan geluid toen het stel de kerk verliet. Daar er geen typische bruidswals was, of gejuig, of geklap, of wat dan ook, onstond er een nare zeer ongemakkelijke stilte. In de zon, tussen de romeinen en douane. Kuch. Van weersomstuit heeft toen één van de douaniers toen zijn sirene aangevuurd...maar die intense herrie maakte de stilte alleen maar luider.
Goed, en toen weer terug natuurlijk. Op mijn Boutain Mike.
Volgende dag naar Twann gefietst (wat een naam), het was het hele weekend namelijk onwaarschijnlijk lekker weer. Twann (foto) is niet zo ver, aan de Bieler See, maar daar kan je dus tussen de wijnvelden naar boven (foto)(foto is overigens een trap. Daar fiets je niet over. Zelfs Trap-as Tony niet).
Erg aardig, maar erg zwaar moet ik zeggen. Ik ging kapot. Vooral omdat ik nu eens wél een 3e verzet had voor, maar die wegens technische mankementen niet kon gebruiken. En een versnellings reperateur held zoals de Poolse Indurain uit Brabant is, ben ik nog niet, vooral niet van het soort dat van te voren gaat kijken of dat het doet. Meer van het soort dat instantaan besloot "hier eens omhoog te gaan."
Dus doordat ik dan weer lui en en dan weer impulsief ben, moet ik harder fietsen...interessant. Van uit Twann terug naar Biel kan in enkele seconden. Ik heb nog een promo filmpje voor zwitserland gemaakt, dat is ook bijgesloten (niet bepaald een promo voor mij trouwens, maar goed, ik was kapot, ok?). Let vooral op het milka-koei-bel geluid.

Een wielrennerige groet, de mazzel.
Ps. Hoe is het eigenlijk met je Toornige tuk-tuks?
Pps. Tot vrijdag!


Beste Tony,

ERg indrukwekkend allemaal, ik ben blij dat de hoogte training goed gaat (mm, indrukwekkend is eigenlijk is eigenlijk wel een tam woord, bijna alle beelden wekken wel een bepaalde indruk, maar het type kan danig verschillen.).
Netjes die milka bellen geluid onder filmpje geklust. Voorbeeldig geacteerd, de mond stond -hijgend, kan ook iets anders betekenen- open, en de 360 graden werken redelijk overtuigend dat je in-the-middle of nowhere bent (maar dat wisten we al, zelfs zwitser stedelijk gebied is in-the-middle of nowhere). Geen auto of bus te zien waar je net bent uitgestapt... Ik geloof het dus bijna. Maar waar is de fiets??? Als je ergens heen fietst, schrijft de fiets etiquette voor dat de fiets met het landschap op de plaat gezet wordt. Toch ben ik trots op je, Tony, want zo'n draai van 360 graden kost je je pols of arm.
Tja, grote kans dat er aanstaande zomer weer een Tour gefietst wordt. We zullen zien. Als het aan mij ligt wordt het dan wel echt Frankrijk, met veel wijn, druiven, beklimmingen en Mont Ventoux's (de Poolse Indurain zit me nu al te paaien om samen in een team te gaan). Goed materieel is dan belangrijk, en er is niets frustrerender dan materiaal dat wel de potentie heeft goed te zijn, maar dat niet doet. Leer repareren en gebruik het juiste blad. Wel moet ik de kanttekening plaatsen dat tripletjes voor homo's zijn.
Afgelopen vrijdag deed het me deugd iedereen van de club weer eens te zien, inclusief u. De liedjes die goed gingen, waren natuurlijk deels van mij hand. Degene die fout waren, las ik die avond voor het eerst. Maar het was schraal. Was het praatje met lof, dan was het liedje met laf, van onze kant dan. Het is niet anders.
Hoe vergaat het u verder in het Zwitsers land? Nog steeds plannen om terug te komen? In het kader daarvan kan ik meededelen dat ik van plan was om januari af te studeren. Een planning die ik mijn begeleiders onder de neus duwde, werd geaccepteerd, of in ieder geval geen vragen over gesteld. Misschien dat ik ter zijner tijd nog een gaaf filmpje wil maken en doe ik dan nog een beroep op u.
De Tuk Tuk Company is een bedrijf dat functioneert met een tendens omhoog.
Een week geleden hebben we een presentatie mogen geven aan TNO en Ontwikkelings Bureau Rotterdam.
Tussen alles door, ben ik ook nog aan het (auto) lessen. Met Wim, een bus-chauffeur met de VUT die graag ontspannen les geeft. Hij doet een peukie, babbelt met wat mensen als we voor de brug staan, we nemen samen een theetje bij het tankstation etc. Ook mag hij graag het overige verkeer corrigeren met bijdehandte opmerking, signalen etc. Het is erg leuk.
Door alle tijdgebruik is mijn conditie geheel verslapt. Dat wordt dus brokken in Frankrijk. He, ik heb er nu al zin in.
vriendelijke groeten,

Dennis

PS De schandalige partijposters met de schaapjes, zijn ook hier een heel klein punt van discussie geweest. In ieder geval in het nieuws gekomen.

maandag 22 oktober 2007

proloog

Fijn weekendje. Maar nog niet echt tijd gehad om dingen op te schrijven. Dat gaat zeker gebeuren, varierend van duur tot ouderwets en van strakke planning tot net jammer.

hier alvast de proloog:


On Oct 18, 2007, at 14:25 , Reinout De Kraker wrote:

yo man,

wie geht's? Even recht op de man af, kan ik morgen bij u crashen? qua zo aan het einde van de avond? dan brunchen we zaterdag even onder het genot van een goed gesprek en een uitsmijtert.


Das goed man.
Ik hoor je wel bellen.
M.

dinsdag 16 oktober 2007

Dagje Thun


Thun. Amsterdammers met een voetbalhart en andere Champions League geinteresseerden herinneren zich deze naam nog uit de betere tijden van Ajax (2-0 en 2-4 in 2005). Een lieflijk en pittoresk stadje in het midden van Zwitserland.
Aldaar wonen de ouders van collega en nieuwe goede vriend Res. Res doet interactie design en aanverwanten voor de Brainstore.
Normaal woont hij ook in Biel, maar had mij uitgenodigd voor een dagje Thun. Eerst een beetje door de stad -bier- gebanjerd (zwitsese dorp/stadjes zijn mooi, maar beginnen ook een beetje op elkaar te lijken moet ik zeggen, erg archetypisch allemaal, een goede oorlog had allicht hier een beetje verscheidenheid in kunnen brengen)(schreef ik dat hard op?)
Vervolgens wat gechilled bij ‘m thuis, en mij verwonderd over het feit dat in een Zwitserse tuin, met de besneeuwde bergtoppen op de achtergrond , kiwi’s, citroenen en vijgen welig tieren (die achtergrond is de JungFrau regio, ook wel het dak van Europa, samen met een handje vol andere plaatsen die die naam claimen).
Vervolgens stelde Res voor om wat te gaan golfen. Prima idee natuurlijk. Even een emmertje balletjes wegmeppen. Zie de foto voor mijn geweldige techniek. Daar moet allicht nog wat aan geschaafd worden, wil ik met een collega CEO de baan op. Vervolgens goed gegeten (schnitzel met rösti!) en wat geborreld elders, en gebruik gemaakt van vrijheden die in Nederland en Zwitserland zo’n beetje hetzelfde zijn op het gebied van groenvoorziening.
Verder hebben we nog even de Brainstore door genomen, en vooral de oorzaken en gevolgen van de intens hoge doorloop in personeel aldaar (zo’n 35% per jaar), en dat er dus erg veel kwaliteit verloren gaat in het verkrijgen van ervaring. Vooral leidende posities worden erg vaak veranderd, en is er dus vaak opstart-stress in standaard processen. De oorzaken van de snel verlaters behandel ik allicht een andere post.

Verder ook nog even politiek en sociaal achtige onderwerpen aangetikt, zoals donor-zijn (de BNN donor show heeft dus inderdaad wereldwijd mensen aan het denken gezet), Landbouw subsidies (zie mijn standpunt uiteengezet in een vorige post, en dat versus het slepen met goederen die je ook in de achtertuin kan produceren...interessante materie moet ik zeggen), en Hirsi-Alì (ook zij heeft internationale bekendheid, blijkt). We zijn nergens echt snoei diep op ingegaan, maar het is tof om ook eens over andere dingen te lullen dan waarom het werk wel of niet goed gaat en goed om meningen te horen die niet gebaseerd zijn op 6 à 10 jaar Delft. En tevens de hele dag Duits geredet, wat met horten, stoten en viel Fehler geht, maar dus steeds beter. Vermoeiend, dat nog wel.

woensdag 10 oktober 2007

mix

Om het spannend te houden, vandaag geen teksten maar muziek!
Een mix die ik reeds ergens in juli heb gemaakt, maar nu wat verbeterd heb en afgerond. Een uur luister pret. En laat vooral die commentaren maar komen. Een tracklisting volgt morgen. Enm let op, de link is beperkt houdbaar!

dinsdag 9 oktober 2007

Weer nieuwe post!

Ondertussen heb weer een extra taak in mijn takenpakket gekregen, die ik wel kan waarderen. Het heet IdeaDesign, maar is eigenlijk IdeaVisualisation. Het houdt in dat ik een briefing krijg over zo’n 50 ideeën, en daar 50 visualisaties bij moet maken, dat de ideeën presentabel en vergelijkbaar maakt. Snelheid is hierbij het sleutelwoord. Zo’n 20 tot 30 minuten per idee staat er voor. Misschien lijkt dat veel (en bijelkaar opgeteld is het dat dus ook wel), maar toch krapjes.
Interessante bijkomstigheid is dat deze vaardigheid meer of minder precies omschreven staat onder het kopje “gevraagd” bij interessante vacatures. Waarom ik interessante vacatures lees laat ik even over aan uw verbeelding.
Extra interessant aan deze sessie was, dat ik ook heb geproduceerd aan materiaal voor de sessie waar deze ideeën uit zijn gekomen. Dit voor een grote Zwitserse verzekeraar. Nu moet ik me ook nog even in zien te werken in de selectie stappen (een deel daarvan gebeurt morgen vroeg), en dan heb ik toch een groot deel van het beruchte Brainstore systeem in werking kunnen zien.

Verder maak ik na een bedrijfsstructuur wisseling deel uit van een nieuw team, dat erg leuk is, met een halve spanjaard, een intense bloemenverkoper/kapper, een julia met een neurotische romeo, een veel te aardige manager, en aantrekkelijke deeltijders. Plus een leuk mens die het echter geschoten heeft met de Brainstore en binnen twee weken weg gaat. Die een heeft vriend trouwens, wat een onwijs lelijke gast is, haha. Maar zij is cool en heeft laatst van de ober een half glas bier over d’r kop gekregen. Hilarisch.

En een maffe Hollander dus, wiens Duits steeds beter gaat, doch immer lüstig und Grund für lächlen ist. Zo wilde ik een afspraak maken met een aanbieder van een kamer, die mij er erg vriendelijk en grappig op wees dat een “Verhältnis” wat ver gaat in een zakelijke ontmoeting. Verder had ik in een IdeaDesign een plaatje met zeecontainers wat ik veels te vaal en wit vond. Toen ik zei dat ik de containers wat Gefarbigt had, vond men dat geen goed Duits woord. Inmiddels heb ik hen ervan kunnen overtuigen dat dat wel zo is.

Vandaag (dinsdag 9) een hele middag bij de baas thuis in het Duits vergaderd. Goed te doen, behalve dan dat het iets langer duurt voor ik mijn eigen analyse van het probleem rond heb, en ook het formuleren van de geniale oplossing is ook ganz schwierig. Aber doch.

maandag 8 oktober 2007

Frisse posts!


Sorry sorry, er is even geen nieuwe post geweest hier. Druk? Nou, een beetje, maar het is ook dat ik thuis geen internet heb. En om op mij werk nu eens een lekker potje te zitten bloggen, is mij toch te gortig. Blijft over om thuis te schrijven, en dat dan later te posten, zoals deze post. Maar ’s avonds, teruggekomen van de Brainstore, heb ik meestal niet zoveel Lust mehr om dat te doen. Dus blijft over het weekend. En als je het dan één weekendje overslaat, dan heb je zo twee weken geen nieuwe berichten. Vooral als je er naast wél persoonlijk wat Nederlandse vrienden te woord staat (jaaa..dat kan dus ook...ik beantwoord vaak uw mail!)
Maar goed, ik beloof beterschap qua posten. Om meteen boter bij de vis te genereren doe ik vandaag kont van het weekend van vorige week, en post ik morgen (echt waar) weer iets actueels. Ik probeer deze week elke dag te posten, maar pin me er niet op vast.

Zo, Sunday 12 PM (raar...bestaat er ook een 12.00 AM? Nah, de overdag versie iig.) We schrijven 30 September.
Sinds tijden weer eens een beetje brak. Lekker wel. Hoewel ik een leven zonder brak zijn ook steeds mee op waarde weet te schatten.
Maar goed, een leven zonder borrels weer niet, and you can’t have the butter without the bread.
Gister uitgeweest met collega Chiara. Treintje naar Neuchatel, erg dichtbij en vervolgens samen naar haar stulpje gewandeld. Studentenhuizen lijken wereldwijd evenveel op elkaar als wintersport dorpjes onderling in Frankrijk.
Vervolgens kwam er in dat studentenhuis een hele schiplading mede studentjes. Drie jonge meisjes, die samen goed het plaatje bij “plork” in het woordenboek konden invullen.
Eén ervan was model...snapte ik niet.
<>
Verder bestond het gezelschap uit een zeer geanimeerde kleine fransoos, en een indiaan. Haha, stel je voor dat die dikke van Jiskefet (Binsbergen) Steven Seagal speelt...zo zag die indiaan er uit. Hij sprak heel weinig, en als ik trouwens, want dat frans...pff. Laatst borrelde ik elders, en daar sprak men ook Frans...toen verstond ik 80-90%. Hier vrijwel niks...vreemd.

Wel met één van die luitjes goed Duits kunnen spreken. Hij zat net in het Zwitserse leger. Vond ie niks...het was rennen naar het vervelen, en je dan vervelen tot je weer gaat rennen. Het leger schijnt trouwens iets zinnigs aan het doen te zijn in Albanië?
Ik heb me in kunnen houden om het zwitserse leger mietjes te noemen, maar ik denk dat ie het daar wel mee eens was geweest. Chiara neemt dus ook de tijd om dingen voor me te vertalen en me erbij te betrekken.

Vervolgens dus naar die festiviteiten. Die dus louter op zuipen gebaseerd zijn. Nu is dat wel vaker zo, wereldwijd, maar meestal verzint men nog wel een soort excuus. Hier niet. Mensen liggen op de grond, kunnen niet meer staan, en sommigen worden zelfs met ambulances weggevoerd (niet op hun rug, maar op hun zij, dan weet je wel hoe laat het is). Maar hier beschrijf ik slechts 1% van de bezoekers, de rest was een vrolijke massa. Helaas te vroeg weer weg. Zoals Michael weet gaat de laatste trein terug om 00:27.

vrijdag 28 september 2007

Dinsdag weer een nieuwe post

Nu even lastig wat te schrijven, maar in het weekend waarschijnlijk wel wat tijd om weer in de pen te klimmen. Dus een nieuwe week met een nieuwe post:
Met daarin: Kraker en Sandro Corliano, shortlisted bij een Designboom graphic design competion,
De nieuwste belevenissen in Biel en omstreken.
De nieuwste streken,
en verder keihard het sjeuigste.
Hiernaast een heel klein stukje van het grafisch design waarmee we in de race zitten. Er is nog geen uitslag of publicatie geweest, dus om mijn eigen glazen niet in te gooien, drop ik onze inzending pas later op dit blog.

ps: Nieuwe van Foo Fighters: Goed!
ps: Nieuwe van Pete Philly and Perquisite: Goed!
ps: Nieuwe van Talib Kweli: Goed!

maandag 24 september 2007

Politiek correct


Morgen weer naar Biel! Daar even verhuizen naar de Altstadt, en dan weer aan de slag. Ik begon me al bijna als Arjen Robben te voelen, die vooral verdient door geblesseerd te zijn. Binnenkort dus ook weer interessante verslagen uit het daaglijks leven.

Omdat er nu niet bijster veel spannends is te vertellen over mijn doen en laten thuis in ABC (fietstochten door de botshol zijn meer onderwerp voor andere columnisten), gooi ik nog even een balletje op, speciaal voor die mensen die zich druk maken over deze wereld, en er graag over praten. Hier namelijk suggestie voor de volgende discussie ronde.

Waar het wel of niet sturen van troepen naar spanningsgebieden, religie spanningen, honger en revoluties heel sexy zijn als discussie onderwerp, is een zeker ander onderwerp dat blijkbaar niet. Maar in mijn opinie is het een van de meest kromme, meest irritante, en meest invloedrijke regels van de moderne tijd. Volgens mij zijn er zeer veel mensen in weze op tegen, maar gebeurt er desalniettemin niks. Zelfs geen discussie. Als het aan mij ligt, worden er geen kamervragen meer beantwoord in geen enkel EU land, voordat dit eens helder wordt verantwoord. Vergeleken hiermee boeit het me niet eens zoveel dat ik in 't café 2 keer teveel voor mijn biertje betaal.


"Maar Reinout!" "Wat dan? Wat dan? Zeg het ons!"

Nou dit dus: de landbouw subsidies.

Is dat alles? Dat is toch al lang bekend en niet interessant. Dit onderwerp hebben we lang en breed gehad en ik ben er op uitgekeken....

Precies. Maar ondertussen gaat de wereld er aan kapot. En overdreven is dat nauwelijks. Door deze subsidies is het vrijwel onmogelijk voor boeren van buiten de EU om hun boeltje hier te verkopen. Veel te duur geproduceerde producten liggen immers voor ver onder de kost prijs bij de appie.

Over wat voor een bedragen hebben we het hier? nou, dit jaar over 54.000.000.000 Euro! Fijn belasting geld, bijna de helft van het EU budget gaat naar die boeren. En dan bedoel ik niet PSV. (overigens, Bedankt voor afgelopen weekend).

Het pijnlijk ironische van deze politiek, wordt duidelijk als je het ontwikkelingshulpbedrag er naast legt. Neem Duitsland; geeft haar boeren 6,5 miljard euro steun, en de derde wereld zo'n 4,5 miljard euro aan aalmoezen. In Nederland ligt die verhouding overigens een stuk gezonder (meer ontwikkelingshulp er uit dan landbouwsubsidie er in).

Maar in grote buur Duitsland is dat dus 11 miljard euro belasting geld om een vreemd en kunstmatig systeem in stand te houden waar vooral de belastingbetaler en de boer in bijvoorbeeld afrika de dupe van zijn.

Allicht dat ze die 4,5 miljard zelf wel kunnen verdienen, als ze de kans krijgen hun goedkope arbeid in concurrentievoordeel om te kunnen zetten. Maar die kans krijgen ze dus niet. Dit resulteert in een situatie die zelfs zo absurd is, dat een Europese koe 2,20 per dag subsidie ontvangt. En (daardoor) moet de helft van de wereld bevolking rondkomen van beduidend minder.

Maar is dat geld niet goed besteed? Kunnen de goedwillende, hardwerkende boeren het hoofd nog wel boven water houden zonder die fijne Europese suikeroom? Nou, ik denk 't wel. Het grootste deel van de landbouw subsidie gaat namelijk niet bepaald naar Boer Henk met de Schoffel in den Groote Knuist. Nestle tikte in 2004 netjes 2,4 miljoen aan, en Prins Charles en de Grimaldi Clan in Monaco hebben zich ook optijd ingeschreven. In Nederland gaat er redelijk wat naar Heineken (hey, waar kennen we die van?), Bavaria en ex-minister Cees Veerman (voorheen minister van....juist!).

Naar mijn mening kan er dus een belastingvoordeel van 54 miljard euro naar den Burger worden doorgerekend (niet gek toch? Dat moet zelfs Wilders een goed plan vinden). En dan 's avonds lekker aan de Marokkaanse boontjes en Ethiopische rijst. Van de prijs die wij er voor betalen kunnen zij hun buikje rond eten, en een gevoed volk is minder geneigd naar contact gestoorde dictators te luisteren. Me dunkt. De nadelen? Een zomer geblokkeerde snelwegen in Frankrijk, een enkele doodsbedreiging aan landbouwministers, en lui met hooivorken en fakkels door de straat. Kunnen we wel hebben denk ik.


Er is dus nu, relatief weinig aandacht voor deze zaak, voornamelijk op lelijke sites en gepresenteerd door onwelriekende mensen die je liever niet serieus neemt. Maar goed, dat was het klimaat probleem 15 jaar geleden ook (vervang dan "lelijke sites" door "rare pamfletten uit linnen red de waddenzee tasjes"). En het is nu een sexy, big-business subject, waar iedereen erg mee begaan is. De omslag voor dit probleem zal zeer waarschijnlijk deze blogpost zijn.

Ik voel een wereldwijd popconcert aankomen! Met gratis, heerlijk, helder Bier!

woensdag 19 september 2007

Vooruit kijken

Beste mensen,
de hechtingen zijn eruit, de verzekeringen aan de slag, en de blik is vooruit gericht. De blik is nog wel deels wazig, maar goed. Tijd om weer na te denken over de toekomst, en niet teveel meer stil te staan bij kek uit het verleden. Ook tevens tijd om weer bezig te zijn met leuke dinges. Daarom op dit blog nu geen treurige verhalen, maar een opmerkelijk recept en geinige overwegingen. Dingen die ik beter bij mij vind passen dan vorige de blogpost.

Geen blog compleet zonder recept, dus daar gaat ie dan. Van mijn reisgenoten heb ik bij hun ziekenbezoek een erg tof cadeau gehad, gepresenteerd op een manier die ik graag zie: Intens veel groenten en fruit, in twee plastic zakken.
Fruit hap ik snel en smakelijk weg. Groenten kan je snijden en vervolgens door eten roeren. Maar het is leuker om er aandacht aan te besteden. Maar wat doe je dan met een bos wortels? Zo'n witte schaal met daarop worteltjes en een potje saus vind ik altijd maar een beroerd alternatief voor bitterbal/loempiaatje/lekkere dingen dus dat moest anders.
Opeens dacht ik aan worteltjestaart. Voorheen aan mij slechts bekend uit de legendarische en paradigmatische mop uit een jeugdig verleden.
Maar het kan dus echt, en het is behoorlijk lekker. Je haalt de wortelsmaak er niet echt meer uit, maar toch bijzonder en smakelijk.

Verder dus nog deze overweging. Eigenlijk een nieuwe blogpost, maar ik negeer conventies en heb een hekel aan overzichtelijke handige dinges:

Yarrr!
Fijn. Medische state-of-the-art van 2007.
Ik bedenk me net, dat als we dezelfde medische capaciteiten van zo’n 500 jaar terug hadden gehad, dat ik waarschijnlijk inmiddels een houten poot als linkerbeen, een haak als rechterhand, en een lapje voor mijn oog had gehad. Op zich niet gek voor feestjes en partijen, maar ik ben toch blij dat ik alle drie de lichaamsdelen nog heb. En zo’n papegaai kan ik prima missen op mijn schouder….

zaterdag 15 september 2007

beroerd dagje Boekarest

Waar dit blog normaal een direct, doch uitgesproken vrolijk relaas van mijn doen en laten is, volgt hier een verslag dat door anderen zeer treffend omschreven werd als "wat een enorm kutverhaal". Waar de hoogte punten zich bij mijn leven toch in retorperspectief toch bijna lieten aanzien als een hoogvlakte, kan ik toch stellen dat ik deze week mijn dal van dichtbij heb kunnen meemaken. Wat ik hier schrijf is een verslag van het gebeurde, en stukjes uit mails die ik eerder heb gestuurd hierover.

Zoals in mijn vorige blogpost aangekondigd, vertrok ik maandagavond vanuit Biel, volgens een uitermate strakke planning naar Dortmund, om vanuit daar het sardientjes blikje naar Boekarest te nemen. Mocht je gesteld zijn op beenruimte, neemt niet de Wizz-air. Ik kan stellen dat mijn bovenbeen lengte langer is dan de ruimte tussen twee stoelen.
wij zijn overigens Lex, Wimer, Eelke en ik.
In Boekarest aangekomen, hebben we ons zelf gronding verneukt met teveel aan de taxi betalen. (tip: rijdt en betaal volgens de meter, betaal precies dat en controleer of je wordt gedropt waar je heen wilde).
Na een dagje laf hangen en bier drinken (éénieder had een kort nachtje achter de rug) besloten we dapper te zijn en toch naar de club af te reizen die ons eerder die avond op onze vraag was aangeraden; de Posh club.
Daar aangekomen was dat tamelijk rustig, maar bleek op een hogere verdieping een prima feestje aan de gang.

So far so good. Tot ik even naar de wc ging, en het daar goed mis ging. Iemand vroeg me of ik een goede avond had, ik antwoordde ja, en vervolgens sloeg de persoon een glas stuk op mijn gezicht. Geen gesprek, geen ruzie, geen woorden, geen aanleiding. Te bizar en te naar voor woorden. Met een bebloed gezicht ben ik toen mijn vrienden gaan zoeken, en snel stonden we buiten, geschrokken en haastig opzoek naar hulp.
De politie was er erg snel, maar volledig nutteloos. Zij hebben eerder tegengewerkt dan geholpen. Een zeer behulpzame Duitser met een Roemeense baan heeft 112 gebeld en de ambulance was er toen redelijk rap. Wimer heeft eerder 3x 112 gebeld, maar daar konden ze geen Engels verstaan, en werd tot 3x toe de verbinding verbroken. Ook tamelijk extreem.

In het ziekenhuis werd ik tamelijk goed opgevangen en gecontroleerd. Enkele uren later ben ik aan mijn gezicht geopereerd, waar alle sneeën in mijn gezicht werden gehecht. Ik kan stellen dat mijn pijngrens wederom verlegd is. De plastisch chirurg had mijn gezicht maximaal verdoofd naar zijn inzicht, maar ik voelde elke naald en elke draad letterlijk door mijn huid gaan. Hij nam ruim de tijd, waar ik op dat moment niet erg vrolijk van werd maar waar ik achteraf erg blij om was. Op de tonen van Faithless en de Sugababes heeft deze kerel circa een uurlang vakwerk verricht, waar ze zelfs in het AMC erg over te spreken waren.

Ondertussen hadden Lex Wimer en Eelke het ook niet makkelijk, en hebben de hele nacht en ochtend precies alles goed gedaan om te regelen wat er geregeld moest worden. Ondanks Hardnekkige Tegenwerking van"onze" Nederlandse ambassade in Roemenië (“nee, jullie zijn niet welkom, nee jullie mogen hier niet faxen, en nee wij helpen jullie niet”), is alles erg goed en behoorlijk snel verzorgd. Mocht u overigens nog een reisverzekering zoeken, geef Interpolis een belletje. Erg goed. Mocht u ooit iemand spreken die Frederique heet en daar werkt, geef haar een taart en een zoen.
De volgende ochtend zijn er nog veel testen gedaan naar mijn oog, maar het leek allemaal wel aardig te gaan herstellen. Na veel telefoontjes en veel wachten (in een tochtige voortuin van het ziekenhuis, in afwachting van goed nieuws) konden Lex en ik eindelijk naar huis, in de business class van de KLM. Erg prettig om weer thuis te zijn, en emotionele momenten voor m’n familie, vrienden en mij.

Donderdag echter weer in de stress, door afnemend zicht op mijn rechter oog. Lezen was geen vraag meer, ik kon nog net de krant zien. Donderdag avond naar de oogarts in ’t AMC geweest, om te laten kijken. Toen kon men echter weinig zeggen. Vanochtend was ik erg bang en bezorgd; mijn zicht bleef maar achteruitgaan en ik had geen benul van gevolgen op de lange termijn.
Met mijn staart tussen de benen ben ik vanmiddag weer naar de artsen geweest, en uit eindelijk is men tot de conclusie gekomen dat een stukje glas ook mijn oogbol heeft gesneden. Dat is erg k*t, maar zal zeer waarschijnlijk ook weer volledig genezen. Waar ik inmiddels ruime ervaring heb met "mooie breuken" schijnt dit een mooie snee te zijn. Het duurt wel lang; waarschijnlijk duurt het zo'n 3 maanden voordat ik mijn scherpe blik in 2 ogen terug heb.
Woensdag gaan mijn hechtingen eruit, en controleert men ook mijn oog opnieuw. Ik hoop dan meer te kunnen zeggen over mijn herstel. En over mijn terugkeer naar Zwitserland. Ik wil namelijk graag weer aan de slag als de dames doktoren dat goed vinden.
Mailtjes, sms'jes en bezoekjes blijven overigens welkom. Ik moet wel zeggen dat ik er nog niet heel appetijtelijk uit zie. Ik ben wel erg opgelucht dat het waarschijnlijk allemaal zal eindigen in wat littekens op mijn gezicht en gemoedstoestand, maar in niet in functionele beperkingen. Het is nu zaterdag en ik kan zeggen dat het er al aanmerkelijk beter uitziet dan donderdag ochtend, toen ik mijn gezicht voor het eerst zelf zag.
Ik wil hier ten overvloeden nogmaals Lex Eelke en Wimer bedanken voor hun zeer professionele optreden en emotionele ondersteuning die erg puur en erg noodzakelijk was. Het is uiteindelijk een gezamenlijk trip geworden van zo’n 60 uur met erg weinig slaap en erg veel bizarre zaken. Jullie hadden het niet beter kunnen opvangen, en ik zal dit en dat niet vergeten.
Aan het thuisfront hebben André, Menno en Else en natuurlijk mijn ouders broer en zus ook de nodige noodzakelijk steun gegeven, zeer bedankt ook daarvoor, evenals de vele mailtjes, sms’jes en bezoekjes die ik verder heb mogen ontvangen. Het motiveert mij erg om zo snel mogelijk mijn normale leven met deze zelfde mensen op de hoogvlakte door te brengen.

maandag 10 september 2007

Lekker dagje Basel.

Inmiddels heb ik aardig mijn draai gevonden hier. ’t Werk is duidelijk en de vrijheden en grensen in de uitvoering ervan ook. Op dat moment dat dat mij duidelijk is, besluit de Brainstore natuurlijk om alle projectteams en leiding structuren drastisch te herzien, dus het wordt de komende tijd wederom spannend en nieuw, alleen nu niet slechts voor mij, maar voor iedereen. De nieuwe indeling van teams en management is overigens niet het resultaat van maandenlang overleg en onderzoek, maar manifesteerde zich door het sturen van één mailtje naar iedereen. Bijzonder.
Zaterdag naar Basel gegaan, om daar met Mike wat rond te spazieren. We hadden ons voorgenomen in de Rijn te gaan zwemmen, en ondanks het koude water, konden we dat besluit natuurlijk niet herzien. Je kan in Basel je spullen stroomafwaards neerleggen en een eind stroomopwaards lopen. Dan stop je je shirt, schoenen e.d. in een speciale zak, voormaat Messenger-bag, en dan laat je je afdrijven terug naar je spullen. En dat gaat nog best rap.
Het klinkt heel relaxt, en op zekere hoogte is het dat ook; je ziet de stad van een nieuw perspectief, je bent actief bezig en het is duidelijk één van die duzend dingen die je op deze aarde gedaan moet hebben. Bovendien maak je veel vrienden, want men juigt je toe vanaf de kant. Dat laatste had vermoedelijk te maken met het feit dat het KAKKEND KOUD was. Bij het wennen aan het water vroren mijn enkels er bijkans af, en tijdens het zwemmen voelde ik me op z’n minst bizar. Vooral het uur ná het zwemmen was mijn bewust zijn tamelijk wat procenten minder dan gebruikelijk.
Gelukkig konden we uitermate relaxt aan de oever van de Rijn, in de volle na-zomer zon onze bloedsomloop weer herstellen.
Op naar feest! Heel Basel was in de ban van multi-culti en mensen die op trommeltjes sloegen, en minderjarige meisjes die Shakiriaanse heupbewegingen maakte. Met een biertje in de hand en vage snacks op de biertafel was het goed toefen. In toevoeging daarop nog een uitermate geinige en begaafde straat artiest (balletjes wegtoveren en meloenen tevoorschijn toveren) uit zweden bekeken, en toen weer opweg.
Vervolgens naar het volgende pleinfeest, waar men onder het genot van nog meer multi-culti eten en drinken zich kon vermaken. Hier en daar nog goede gesprekken gehad met Mike over het Leven, de liefde, en dingen die er wel toe doen, en zo kan je stellen dat het een erg puik dagje was. Maandag nog even werken, en dan dinsdag ochtend kakkend vroeg vanuit Dortmund naar Bucharest. Meer daarover in de volgende Krakers Krabbels.

maandag 27 augustus 2007

Wochenende

Weekends. Blijven een uitdaging. Vorig weekend was top, op stap met mike. Maar ik wordt er zelf ook al iets beter in; zaterdag een flink eind gefietst, vervolgens wat eten gefixed en daarna 'aperöle' bij sandro. Dat woord dient enigzins Zweeds te worden uitgesproken en zit qua bekekenis dicht bij het nederlandse onvolprezen woord 'borrel'.
Vervolgens stond er een atelier feestje op 't program. Grafisch designers dus hip. Biertjes en één grote zwitsers verstaan- / duits spreek- les. Beide gaat me al beter af, maar is ook erg context afhankelijk. Overigens, als je van ver komt, en men dus weinig weet, kan je mensen praktisch alles wijsmaken. Een ontdekking waar ik nog veel lol aan ga beleven, me dunkt. Vandaag zou ik een collega gaan bezoeken in bern. Maar door het impulsieve plan gisteren te gaan fietsen was ik te laat terug om een 'halb tax' kortingskaart te kopen, welke tamelijk onmisbaar is met de zwitserse OV prijzen. Dat opgeteld bij een 'slightly hangover' collega deed ons besluiten het bezoek uit te stellen. Dus nu zit ik met mijn spinoza aan het bielse meer, maar ik snap er weer geen reet van, dus maar weer aan 't bloggen geslagen op de telefoon. De eerder genoemde bernse collega (mensen die hier werken heten "brains") heeft filosofie geleerd, misschien eens bij haar informeren.
Oh ja; werk. Ik snap de brainstore steeds beter. In privé omstandigheden wil ik nog wel een keer een boekje openen. Ik ben er niet louter positief over. Ondertussen doe ik zelf nog steeds erg weinig; vrijdag zijn sandro en ik met een oud-brain 2 uur wezen lunchen, en niemand die het gemerkt heeft. Die oud medewerker dacht in april ongeveer hetzelfde over de brainstöre als ik nu. Hij is toen het leger in gegaan.
Er onstaat nu wel een heel negatief beeld; dat is onterecht; ik heb eigenlijk een zeer relaxte en goed betaalde talen vakantie hier. Maar het is minder ambitieus dan gedacht.

vrijdag 24 augustus 2007

Two really great ideas, empowered by innovation!

Instant water (you only have to add....)
Barber --> Do it yourself barbershop

I'm still searching for investors, we will get rich, or laugh trying.

Discussie

Ik vroeg aan M, mijn wel geeerde co-auteur van dit web etablissement naar meer info over een bepaalde poster. Dit naar aanleiding van een vrij intense discussie die wij hadden over het wel/niet kunnen van zulk materiaal. Ik vind nog steeds van niet, of iig, wil ik niet graag leven in een land waar dat soort dingen opgehangen mogen worden. Check voor de betreffende poster dit plaatje -->
Tot mijn vreugde wordt de poster overal in Biel vernield of veranderd. Niet door mij overigens:

na gisteren toch echt gewerkt te hebben heb ik nu weer tijd voor geneuzel, maar waarom kan ik niks op 't internet over de schwartzen schafen / sicherheits schafen posters vinden?

Ik moet matig aan het zoeken zijn, want het lijkt mensen wel bezig te houden, ik krijg weinig media mee, maar bijna alle (!) posters zijn in Biel of gescheurd, of veranderd door een ander gezicht op het schaap te plakken, naar ik aanneem iemand van de partij zelf. Wat mij goed stemt, want in een land waar dit soort posters getollereerd worden, is het kwaad kersen eten.

Ik zie u antwoord graag tegemoed, mét linkje naar die poster. En houd er rekening mee dat het wel eens het blog op zou kunnen gaan.

Damn! Ik hoor net dat je meer belasting moet betalen als je Katholish bent....what the fuck. In Nederland is dat (discriminatie) bij grondwet verboden en hier is het een regel. Echt bizar.

M. wrote:
Voordat ik je de link stuur (en zo moeilijk is deze dus echt niet te vinden, wilde jij nou de krakercompetitie winnen, kijk op de site van de partij in kwestie) wil ik wel even laten weten wat mijn definitieve mening is. Deze is namelijk: analogieen met zwarte schapen moeten mogen, niet in deze context. Maar bevolkingsgroepen moeten niet te licht geraakt zijn als ze worden gekrenkt in hun opvattingen. Mmmm dit heeft idd niet zoveel met elkaar te maken. Goed om te horen dat het je lukt met Sandra, de mijne heeft het te druk met leren laat ze net weten. Pas als ze klaar is met de tentamens. Duurt lang. Zucht. Twee weken te laat gehandeld. Toch maar de druk opvoeren. En zeg dan ook dat je het de kans dat god bestaat klein acht en daarmee niet gelovig bent. lg, M.

Reinout wrote:
uitermate diverterende mail, maar doe voortaan ook maar die partij erbij. 3 letter combinaties zijn niet eenvoudig. svf? sdv?

doe even die letters...nog tamelijk wat mogelijkheden over...

M. wrote:
Dan wacht ik wel tot je op je neie adres bent!
Heb net een discussie gehad met mijn kamergenoot (ch) over de poster gehad en weer wat aardige inzichten in de zwitserse politiek en de svp (jajaj daar is ie dan) gehad. Geen partij, maar een beweging (afgeleid uit het stemgedrag van 95-99, stemmen overal tussen rechts-liberaal en zeer konservatief om zoveel mogelijk mensen achter zich te krijgen) en spelen op gevoel ipv ratio in. Krijgen de meeste stemmen waar de minste buitenlanders zijn. Er is kritiek maar: - er is nog maar sinds 94 een anti-racisme wet in ch - net zoals een witwaswet.

Er wordt weinig aan gedaan omdat: - de ch-bevolking is tegen ingrijpen vd staat, daarom zijn deze wetten ook niet populair. Zodra iemand wat doet wordt diegene ervan beschuldigt de democratie te kapot te maken. Van hogerhand is goed voor de lange afstand spoorverkeer en buitenland politiek. - de svp maakt eigenlijk de democratie kapot omdat zij polarisiert, en daarmee geen discussie mogelijk maakt Dit is tot nu toe een kleine samenvatting. Nu weer aan de slag

maandag 20 augustus 2007

friday 18.00 - saturday 18.00


Friday 18.00; a good reason to have a beer with colleagues worldwide. So it is in Big City Biel. And in my former live, as a student, me and my friends from the fraternity developed the same habit. Last Friday I had the best of both worlds as Michael (mike) from Holland joined me and my new colleagues for beers and a laugh. Mike is studying at zurich's eth at the moment. We had dinner at some budget back packers place, with self made beer, teenagers at the table and nationalists (pnos) at the bar. Since a few days I have a fantastic new bike and now I used it to get our stuff home.

On the way back I got to know the amazingly strong brakes on this bastard; no such power should be at any mortal mans disposal; a sudden brake action made my bike stop at that exact place and time. I stopped a few meters later. I had flown. Fortunately, I have learned how to land on concrete and did not brake anything this time. For my scratches I found these really cool Swiss-flagged bandages as well. Later on we explored the Biel city night live in a place where 3 teenagers brought live music in Simply Red/ Joe Cocker covers style. Biel is small; The girl who helped me earlier that the at the “vermietungs agentur” showed up in the bar as well .

Next day we took the boat to Neuchatel. Because of the high water we had to do the last part by train, which gave us the opportunity to check out neuville first. Neuchatel is really a nice place to be. Hanging out with mike and the outstanding weather could have made the difference, but still; a really cool place, it is more of a city then Biel is. The image of the burning sun, made me think; If the sun is a sphere of burning gas, where does it get his oxygen from?

Mike is taking a nap now on the pavement near the neuchatel lake, while I am writing this post on my phone now; not a bad way to write single handedly. There should start some life street music in a moment, and we haven't had any beer yet as well (it is 18.00!).

We sat down for a few beers, as the street music festival started to roll. We were very lucky, since we coincidentally just happened to be at Neuchatel, and this turned out to be a small network of streets filled with musicians and beer drinking people. Drinks and food was sold amongst the crowd. My adventures during this street festival, as “the day after” and the amazing come-back of my right hand (swiss cheese included) will be brought to the stage of this blog tomorrow. Tada.

dinsdag 14 augustus 2007

maandag

Maandag. Hoezeer kan een dag de eerste van je werkweek zijn? Werkmaand. Werkleven. Maar hopelijk wordt het nog wel wat drukker in mijn werkleven. ’t Werk wat ik aan ’t doen ben is tof om te doen; het presenteren van ideeën, ontwikkeld door de Brainstore voor een kledinggigant (met Nederlandse wortels). Maar het zijn niet mijn ideeën, of ideeën waar ik aan mee heb gewerkt. Ik vraag me af of dat went.
Bovendien schiet het nog niet erg op. Graag ben ik bezig met iets, en overleg nu en dan over de richting. Zo’n eerste dag ben je alleen maar met kleine dingetjes bezig, en moet je dus steeds vragen of ’t nog wel goed gaat. Ik mis wel een beetje de ultieme vrijheid van afstuderen. Waar ik destijds natuurlijk vooral in ronddoolde. Bovendien is met één hand werken niet heel bevordelijk voor ’t werk tempo, hoewel het me nog meevalt. Handenwassen. Dát is moeilijk met één hand.
Veel mensen gesproken, die allemaal nog wisten wie ik was. Leuke lui. Ik denk dat ik volgende week de switch naar Duits ga proberen te maken. Ik spreek ze nu in ’t Engels, wat iedereen goed afgaat overigens. ’t Doorlooptempo van mensen en contracten ligt hoog. Mensen die er werkten een maand geleden zijn nu al weer weg en/of vervangen. Dat kan toeval zijn, als dat bestond.
Ik ben benieuwd wat morgen brengt. Ik ga dan weer magazines namaken (geliefde presentatie methode hier), en daar heb ik toevallig erg goede ervaringen mee....
Tschüss!
Ps. De muziektip van vandaag (ja die is er) is Love & Hapiness van Al Green. De film tip is “before and after”. Typisch een film in mijn favouriete genre “goed geacteerd en er gebeurt geen reet”. Zet je aan het denken over bepaalde zaken.

maandag 13 augustus 2007

first Swiss Post!

Well; the first days in Biel! I write this post in English, so I can show off this blog to my Swiss colleagues as well. German and French posts may well be coming soon.
Friday me and my parents drove here with a care half filled with my stuff. Julia (colleague) showed the way to the apartment that will be my home for the next some 6 weeks. It turned out to be really roomy. 50m2 is extra ordinary for someone’s first solo place I think.
Next some supplies had to be bought. To start in this apartment I kind of needed a desk, some kitchen stuff, and chairs. And though I have some healthy aversion against eating at McDonnalds and buying at IKEA, the latter is actually quite inevitable. Where else could you search, choose and buy a shitload of useful and quality items within a few hours for “an apple and an egg”. Either you would spend days browsing 2nd or low-quality things, or spend 3 or 4 fold the money. So here I sit at my reasonable prized desk, in my living room, listening to some Tribe Called Quest and Roy Hargrove. Long not bad for a first night.
Ps. Thanks for the text messages Friday night and Saturday morning. During the first moments in my new environment such gestures really mean a lot to me.

donderdag 9 augustus 2007

Chateau Braqueville


vanochtend dus. Brak als een konijntje. Een klassieke noodlanding. Ik snap de naam van zo'n Paradiso feestje steeds beter. Bij m'n eerste terugkeer naar A'dam uit Swiss zeker proberen weer zo'n crash landing mee te pakken. Mooie mensen, mooie sfeer. en fijne platen uiterst matig aanelkaar gedraaid. Old-Schoolfeestje, en dan zonder school.

woensdag 8 augustus 2007

Bostheater


Ja! Het was weer zover! Amsterdamse bostheater. Hét evenement voor mensen die chirurg zijn en Saab rijden. Ik doe beide niet, maar gelukkig ben ik wel blank, dus ik mag ook naar binnen. Of buiten eigenlijk, want het is openlucht theater. OnNederlandse situaties, met gezellige mensenmassa's buiten, die onder invloed wijn en cultuur delen. Een zeer lichte interpretatie van Shakespeare's Midsummernight dream, (waaroverigens een nog lichtzinnigere interpretatie van Piramus en Thisbe in verwerkt zit hetgeen ik ooit nog eens heb moeten vertalen. Wat dat betreft paste ik weer wél goed in het publiek...Ignatius Gymnasium is om de hoek).
En dan zat ik er ook nog's met de lieftallige Renske, dus lang geen gekke avond (alles in het nette overigens)
Zo zie je maar; zonder gebroken hand had dit niet plaatsgevonden.
Het is nu woensdag: vanavond een klein borreltje @ Admiraal de Ruijter, en dan nog een dikke dag en dan is het Snoei naar Swiss....
owja: bekijk nog even schattige vervuilers, die ergens hieronder ookal besproken zijn.

maandag 6 augustus 2007

stomme Mediamarkt.

Goed. Toch even een verslag-achtig iets ipv. een idee ter discussie (de discussie over het moderniseren van geloofs-gebonden regels staat open, hieronder).
Het gaat hier om een waarschuwing. Koop niet de oude I-pod shuffle bij de Mediamarkt. Ookal zijn ze nog zo goedkoop. Hij doet 't niet. Hij is corrupt (ja dat kan dus). Ik krijg fout nummer error 1415. Ik heb vrijwel alle tips die internet aanbeveelt geprobeerd, maar hij weigert. kutding. Ik hoef 'm al niet meer. Geeneens een schermpje. Achterhaald design.

Morgen snel een nieuwe halen... 22 euro...sjees.

Westerpark + bestaansrecht


Gister de lauwste dag sinds tijden gehad; maar met een fijne afsluiter; lekker chill barbeknoeien in 't Westerpark. Met m'n broertje, Jacco en z'n zusje, en tevens the Hestler. Alles leuk en aardig, maar na 3 dagen staat het bestaansrecht van deze site alweer op losse schroeven. Michael, die binnenkort zijn eigen post "afstuderende clubgenoot (3)" wel zal krijgen, is een beroeps analist in opleiding (Baio) en analyseerde mijn Blog ook weer haarscherp. Ik citeer:
BLogs zijn meestal persoonlijk en subjectief. Misschien is het ook een trend die aan me voorbij gaat of voorbij gegaan is. Ik denk dat het komt omdat het leven op de minuut nauwkeurig van andere mensen (lees: die ik niet (goed) ken) niet zo boeit. Praten over dagelijkse dingen kan iedereen, discussieren over ideeën niet.

Waarheid als een koe. Dus discussieren over ideeën is een nieuw speerpuntje van dit blog. Kijken of 't werkt. Om te beginnen; Veel geloven hebben regels. Meestal (Joods/Christelijk/Moslim) zijn deze gebaseerd op overleven in de woestijn, en tot behoud van de soort in 't algemeen. En of de regel nu nog relevant is of niet, men houdt zich er behoorlijk goed aan, zonder dat hier een concrete sanctie op staat. Dat werkt dus goed. De vraag, of de idee is dus nu, of er nieuwe regels geïntroduceerd kunnen worden die met een dezelfde bezieling nageleefd worden. Zoals "gij zult geen fiets van een junk kopen".

zondag 5 augustus 2007

Afstuderende clubgenoot (2)


Dennis studeert af op TukTuk's. Dit zijn wagentjes die de veiligheid van een Citá combineren met de vervuiling van een Hummer. Ik denk dat dit vooral in Amsterdam een kakkend succes gaat worden. Net als Dennis' afstuderen natuurlijk.

Vervolgens was Lex ook nog eens jarig, wat resulteerde in bier bij de flamingo, en lekker eten bij VanBuuren ( en uiteraard verliefd op de serveester).

vrijdag 3 augustus 2007

Afstuderende clubgenoot (1)

Jasper studeert af bij Schiphol. Amsterdam ligt dicht bij Schiphol. Ik heb geen schiphol te doen. tijd voor een biertje. Onder andere bij één van mijn favoriete terrasjes van Amsterdam; Spanjer + van Twist op de lelie gracht. Heerlijk zitten, leuke bediening en lachen om rondvaartboten die onder je voeten door glijden. Daar hebben we overigens nog een briljant masterplan geconceptieerd, om het studeren in Nederland leuker, efficienter en vruchtbaarder te maken. Dat soort dingen zijn in retrospect natuurlijk goed te doen.

Vervolgens elders veels te toeristisch gegeten, en een dandy kopje koffie gedronken op het terras van 't Vertigo filmmuseum in 't Vondelpark.

En dan nog een filmpje: om 22.00 begon slechts nog de fantastic four. Dan die maar gedaan. Beter vanniet. Echt. een openhaard is spannender, minder voorspelbaar, en beter geacteerd. Maar, na nog één biertje dan, op de nieuwmarkt, was 't toch een erg tof dagje 020.

donderdag 2 augustus 2007

Eerste post: Uitstel Carrière?





Vandaag zou mijn professioele carrière dan echt van kiet gaan. Lekker een beetje tekenen bij één van 's werelds hipste bedrijven; the brainstore. Contract getekend, verblijfplaats geregeld...maar toen vond er een speels gevecht plaats tussen twee jonge honden. Eén daarvan was daadwerkelijk een jonge hond, de andere was onder getekende. Een energieke duik van mij moest uitkomst bieden in een gevecht om een leeg AA flesje; en zo niet een landing op 't gras. Echter; er lag één betonnen tegel in 't gras, die niet zacht in aanraking kwam met mijn hand. Na twee volle dagen doorlopen, toch maar even een X-ray laten maken; en idd was mijn MC3 Re gebroken ; 't middenhandsbeentje van mijn middelvinger, rechterhand.
Met een hand in 't gips is het kwaad kersen eten, en zeker moeilijk tekenen. Dus ik reis wat later naar Zwitserland, alwaar de brainstore zich bevindt. Maar: in elke tegenslag zit een mogelijkheid; dus ik ben mijn gips wat gaan pimpen met wat onvervalste street-art. Hier heb ik wat foto's geplaatst van het proces en resultaat. De inspiratie was een afbeelding naast het hoofdpodium op Melt! Dit plaatje is nog net zichtbaar links op deze foto.