Vooruit kijken

Beste mensen,
de hechtingen zijn eruit, de verzekeringen aan de slag, en de blik is vooruit gericht. De blik is nog wel deels wazig, maar goed. Tijd om weer na te denken over de toekomst, en niet teveel meer stil te staan bij kek uit het verleden. Ook tevens tijd om weer bezig te zijn met leuke dinges. Daarom op dit blog nu geen treurige verhalen, maar een opmerkelijk recept en geinige overwegingen. Dingen die ik beter bij mij vind passen dan vorige de blogpost.

Geen blog compleet zonder recept, dus daar gaat ie dan. Van mijn reisgenoten heb ik bij hun ziekenbezoek een erg tof cadeau gehad, gepresenteerd op een manier die ik graag zie: Intens veel groenten en fruit, in twee plastic zakken.
Fruit hap ik snel en smakelijk weg. Groenten kan je snijden en vervolgens door eten roeren. Maar het is leuker om er aandacht aan te besteden. Maar wat doe je dan met een bos wortels? Zo'n witte schaal met daarop worteltjes en een potje saus vind ik altijd maar een beroerd alternatief voor bitterbal/loempiaatje/lekkere dingen dus dat moest anders.
Opeens dacht ik aan worteltjestaart. Voorheen aan mij slechts bekend uit de legendarische en paradigmatische mop uit een jeugdig verleden.
Maar het kan dus echt, en het is behoorlijk lekker. Je haalt de wortelsmaak er niet echt meer uit, maar toch bijzonder en smakelijk.

Verder dus nog deze overweging. Eigenlijk een nieuwe blogpost, maar ik negeer conventies en heb een hekel aan overzichtelijke handige dinges:

Yarrr!
Fijn. Medische state-of-the-art van 2007.
Ik bedenk me net, dat als we dezelfde medische capaciteiten van zo’n 500 jaar terug hadden gehad, dat ik waarschijnlijk inmiddels een houten poot als linkerbeen, een haak als rechterhand, en een lapje voor mijn oog had gehad. Op zich niet gek voor feestjes en partijen, maar ik ben toch blij dat ik alle drie de lichaamsdelen nog heb. En zo’n papegaai kan ik prima missen op mijn schouder….