woensdag 31 oktober 2007

Dezember werdet supi sein.

haha. 04:55 vanmorgen, sms ontvangen van pa en ma uit in dia Ik heb ook geen idee hoe lang een sms er over doet om aan te komen, dus wanneer die verzonden is is mij ook nog niet duidelijk.
Maargoed, ik heb afgelopen vrijdag in mijn Mitarbeitergespräch goede stappen gezet om mee te gaan naar Kuala Lumpur. Brainstore gaat daar naar een soort enorm innovatie-bijeenkomst, en wil daar met 2000 deelnemers een sessie organiseren. Brainstore nu een beetje kennend, wordt dat sowieso hectisch, matig gemanaged en zeer flexibel, maar wel tof natuurlijk om daar bij te zijn. Het is nog niet 100% zeker, maar ze hebben mij al wel om passpoort nummer, vliegdata en geboorte datum e.d. gevraagd, dus ze kunnen een ticket aanschaffen :)
Verder ben ik ingestemd, in een huis dat fantastisch centraal ligt, en waar ik vanaf 1 december met 2 andere Bielerinnen kan gaan wonen. Daar kijk ik erg naar uit, omdat alleen wonen toch wat alleen was, en ik bovendien de laatste maand (oktober) de echte prijs betaald heb, en alleen wonen is (natuurlijk) veel duurder dan in een WG.
De maand november slaap ik bij een collega, Res, op zijn zolder. Gisteren al mijn spullen daarheen gereden (auto geleend van andere collega), en vanavond slaap ik daar dan voor het eerst.
Afgelopen zondag dus met een boemeltreintje naar een outletstore gegaan, en daar gezocht naar een jas die goed snowboard-fähig is, maar ook bruikbaar in het daaglijkse leven, en die heb ik ook gevonden. dus ik ben klaar voor die winter.

arrivederci, Reinout

maandag 29 oktober 2007

weekend 20 okt

Hoi allemaal!

Heerlijk! Ik kan niet anders zeggen. ’s Ochtends vroeg op, en volgens de toen al strakke planning een bus gepakt naar het Biel trein station. Daar nog steeds strak geplanned de trein naar Basel. Ik wist inmiddels waar ik de bus moest hebben, dus ook die strak naar het vliegveld geboekt. Daar had ik wat veiligheidstijd ingebouwd, dus even chillen en beren, en dan dat vliegtuig in. Geen airbus of Boing deze keer, maar een Avro. Als je haar maar goed zit. Mochten mensen nog zoeken naar budget vlieg maatschappijen mét beenruimte: doet Swiss. Prima spul. Zelfs een broodje tussen Basel en A’dam, zonder dat je daar de prijs van je ticket voor neer dient te tellen, en wél snoeihard op Schiphol landen.

Toen ff naar de vrouwen doktoren. Die hadden wat minder nieuws, maar voordat ik daar echt een mening over ga vormen druppel ik nog even twee maanden 3 maal daags wat kek in mijn oog, en dan “zien” we wel weer.

Vervolgens een haring gegeten met mijn broertje thuis. Lekker! Lekker Nederlands. Toen met een borrelmeubel van onschatbare waarde op naar Delft. File rijden. Lekker Nederlands! Toen met mijn waarde clubgenootjes Chinees gegeten. Lekker Nederlands! En dan de borrel van de kersverse Master of Science Jasper S. Ik zeg niet hoe hij heet, maar we hebben hem zowaar een kwast gegeven, merkte ik pas later. Hilarisch! Ook fijn veel bier gedronken. Dat was wel weer even terug. Lekker Nederlands! Vals gezongen Lekker in het Nederlands! En en passant raakte ik ook nog onder de indruk van de springbok. Helaas is die lekker in Nederland.

’s Avonds, zoals aangekondigd in de 1e proloog, gecrashed bij een gastje M. Lekker Nederlands! Lekker ontbeten met koffie en hagelslag, je weet tog, en de vervolgens de nieuwe top cd van de Mc who rolls with the dude with the cello. Lekker Nederlands! Toen op naar Rotterdam. Heerlijk aan de plas gezeten onder een rood oranje herfst zon. Werkelijk genieten, om af te toppen met een slappe humor sessie in een café (resultaat hiervan, komt morgen op het blog!). Lekker Nederlands! Zekerwel. Snoeiend hard door naar de mooiste stad van het land, om daar te genieten van een huisgemaakt maal door Rimew en zijn Esle, met de door Xel duidelijk herkende zwemkip. Fijne sessie, en dus uitgeput dan uiteindelijk terug in de Abc, volgt u nog?

Volgende dag mijn vlucht gezocht, maar niet gevonden. Ik had ‘m dan dus ook hard voor 1 november geboekt. Raar. Andere maand, een donderdag...bizar. Maar goed, nieuw ticket gekocht, I earn money just to burn money, en met de gewonnen tijd nog een gezellige sessie bij m’n zusje en quasi-zwager. Ook nog even mijn snowboardbroek kunnen zoeken en mee kunnen pakken. Top! En maandag weer fijn 8.30 aan de slag. Joechei! En tegenwoordig is zowel mijn adres, als mijn telefoonummer en mijn bankrekening is lekker Zwitsers.

donderdag 25 oktober 2007

nog een proloog

Ja ja, afgelopen weekend ga ik zeker nog over berichten, een top weekend, maar eerst nog even deze briefwisseling, die ik na stukje fietsen met één van mijn trouwere lezers had. Wilde ik jullie niet onthouden...
meer volgt!
i.s. in deze brief wordt nog wel eens verwezen naar beeld materiaal. Daar de geadresseerde hier het exclusieve recht op heeft, staat dit nog niet op het blog. dit zal snel wel het geval zijn. excuus voor dat laatste...

Beste Touroperator, a.k.a. Degrange, a.k.a. Dennis.

Het doet mij deugd te melden dat ik hier wat mijn conditie kan onderhouden voor het geval er opeens een tour plaatsvindt. Dat kan natuurlijk altijd, in het verschijnen van de vorige edities heb ik nog geen patroon kunnen ontdekken. Zaterdag ben ik vanaf mijn stulpje in Biel, naar Solothurn gegaan, op mein Fahrrat. Interessant woord trouwens. Rijwiel dus eigenlijk. Ik was zowaar een route aan het volgen, route 50. Zie bijgevoegde foto voor een beeld verslag van enige moeilijke momenten in het navigeren, toen ik dit aantrof toen ik een T-splitsing naderde.
Solothurn is een alleraardigst dorpje, en ik heb de juiste spot langs de rivier al geidentificeerd waar er hip bier gedronken wordt.
Er werd ook veel getrouwd in Solothurn. Waarbij één stelletje werd opgewacht bij het verlaten van de kerk door een dozijn romeinse soldaten aan de ene kant, en de douane aan de andere kant van de deur. Tja.
Dit was trouwens een schoolvoorbeeld van het feit dat óók het echte leven een real-time-editor nodig heeft; Niemand had gedacht aan geluid toen het stel de kerk verliet. Daar er geen typische bruidswals was, of gejuig, of geklap, of wat dan ook, onstond er een nare zeer ongemakkelijke stilte. In de zon, tussen de romeinen en douane. Kuch. Van weersomstuit heeft toen één van de douaniers toen zijn sirene aangevuurd...maar die intense herrie maakte de stilte alleen maar luider.
Goed, en toen weer terug natuurlijk. Op mijn Boutain Mike.
Volgende dag naar Twann gefietst (wat een naam), het was het hele weekend namelijk onwaarschijnlijk lekker weer. Twann (foto) is niet zo ver, aan de Bieler See, maar daar kan je dus tussen de wijnvelden naar boven (foto)(foto is overigens een trap. Daar fiets je niet over. Zelfs Trap-as Tony niet).
Erg aardig, maar erg zwaar moet ik zeggen. Ik ging kapot. Vooral omdat ik nu eens wél een 3e verzet had voor, maar die wegens technische mankementen niet kon gebruiken. En een versnellings reperateur held zoals de Poolse Indurain uit Brabant is, ben ik nog niet, vooral niet van het soort dat van te voren gaat kijken of dat het doet. Meer van het soort dat instantaan besloot "hier eens omhoog te gaan."
Dus doordat ik dan weer lui en en dan weer impulsief ben, moet ik harder fietsen...interessant. Van uit Twann terug naar Biel kan in enkele seconden. Ik heb nog een promo filmpje voor zwitserland gemaakt, dat is ook bijgesloten (niet bepaald een promo voor mij trouwens, maar goed, ik was kapot, ok?). Let vooral op het milka-koei-bel geluid.

Een wielrennerige groet, de mazzel.
Ps. Hoe is het eigenlijk met je Toornige tuk-tuks?
Pps. Tot vrijdag!


Beste Tony,

ERg indrukwekkend allemaal, ik ben blij dat de hoogte training goed gaat (mm, indrukwekkend is eigenlijk is eigenlijk wel een tam woord, bijna alle beelden wekken wel een bepaalde indruk, maar het type kan danig verschillen.).
Netjes die milka bellen geluid onder filmpje geklust. Voorbeeldig geacteerd, de mond stond -hijgend, kan ook iets anders betekenen- open, en de 360 graden werken redelijk overtuigend dat je in-the-middle of nowhere bent (maar dat wisten we al, zelfs zwitser stedelijk gebied is in-the-middle of nowhere). Geen auto of bus te zien waar je net bent uitgestapt... Ik geloof het dus bijna. Maar waar is de fiets??? Als je ergens heen fietst, schrijft de fiets etiquette voor dat de fiets met het landschap op de plaat gezet wordt. Toch ben ik trots op je, Tony, want zo'n draai van 360 graden kost je je pols of arm.
Tja, grote kans dat er aanstaande zomer weer een Tour gefietst wordt. We zullen zien. Als het aan mij ligt wordt het dan wel echt Frankrijk, met veel wijn, druiven, beklimmingen en Mont Ventoux's (de Poolse Indurain zit me nu al te paaien om samen in een team te gaan). Goed materieel is dan belangrijk, en er is niets frustrerender dan materiaal dat wel de potentie heeft goed te zijn, maar dat niet doet. Leer repareren en gebruik het juiste blad. Wel moet ik de kanttekening plaatsen dat tripletjes voor homo's zijn.
Afgelopen vrijdag deed het me deugd iedereen van de club weer eens te zien, inclusief u. De liedjes die goed gingen, waren natuurlijk deels van mij hand. Degene die fout waren, las ik die avond voor het eerst. Maar het was schraal. Was het praatje met lof, dan was het liedje met laf, van onze kant dan. Het is niet anders.
Hoe vergaat het u verder in het Zwitsers land? Nog steeds plannen om terug te komen? In het kader daarvan kan ik meededelen dat ik van plan was om januari af te studeren. Een planning die ik mijn begeleiders onder de neus duwde, werd geaccepteerd, of in ieder geval geen vragen over gesteld. Misschien dat ik ter zijner tijd nog een gaaf filmpje wil maken en doe ik dan nog een beroep op u.
De Tuk Tuk Company is een bedrijf dat functioneert met een tendens omhoog.
Een week geleden hebben we een presentatie mogen geven aan TNO en Ontwikkelings Bureau Rotterdam.
Tussen alles door, ben ik ook nog aan het (auto) lessen. Met Wim, een bus-chauffeur met de VUT die graag ontspannen les geeft. Hij doet een peukie, babbelt met wat mensen als we voor de brug staan, we nemen samen een theetje bij het tankstation etc. Ook mag hij graag het overige verkeer corrigeren met bijdehandte opmerking, signalen etc. Het is erg leuk.
Door alle tijdgebruik is mijn conditie geheel verslapt. Dat wordt dus brokken in Frankrijk. He, ik heb er nu al zin in.
vriendelijke groeten,

Dennis

PS De schandalige partijposters met de schaapjes, zijn ook hier een heel klein punt van discussie geweest. In ieder geval in het nieuws gekomen.

maandag 22 oktober 2007

proloog

Fijn weekendje. Maar nog niet echt tijd gehad om dingen op te schrijven. Dat gaat zeker gebeuren, varierend van duur tot ouderwets en van strakke planning tot net jammer.

hier alvast de proloog:


On Oct 18, 2007, at 14:25 , Reinout De Kraker wrote:

yo man,

wie geht's? Even recht op de man af, kan ik morgen bij u crashen? qua zo aan het einde van de avond? dan brunchen we zaterdag even onder het genot van een goed gesprek en een uitsmijtert.


Das goed man.
Ik hoor je wel bellen.
M.

dinsdag 16 oktober 2007

Dagje Thun


Thun. Amsterdammers met een voetbalhart en andere Champions League geinteresseerden herinneren zich deze naam nog uit de betere tijden van Ajax (2-0 en 2-4 in 2005). Een lieflijk en pittoresk stadje in het midden van Zwitserland.
Aldaar wonen de ouders van collega en nieuwe goede vriend Res. Res doet interactie design en aanverwanten voor de Brainstore.
Normaal woont hij ook in Biel, maar had mij uitgenodigd voor een dagje Thun. Eerst een beetje door de stad -bier- gebanjerd (zwitsese dorp/stadjes zijn mooi, maar beginnen ook een beetje op elkaar te lijken moet ik zeggen, erg archetypisch allemaal, een goede oorlog had allicht hier een beetje verscheidenheid in kunnen brengen)(schreef ik dat hard op?)
Vervolgens wat gechilled bij ‘m thuis, en mij verwonderd over het feit dat in een Zwitserse tuin, met de besneeuwde bergtoppen op de achtergrond , kiwi’s, citroenen en vijgen welig tieren (die achtergrond is de JungFrau regio, ook wel het dak van Europa, samen met een handje vol andere plaatsen die die naam claimen).
Vervolgens stelde Res voor om wat te gaan golfen. Prima idee natuurlijk. Even een emmertje balletjes wegmeppen. Zie de foto voor mijn geweldige techniek. Daar moet allicht nog wat aan geschaafd worden, wil ik met een collega CEO de baan op. Vervolgens goed gegeten (schnitzel met rösti!) en wat geborreld elders, en gebruik gemaakt van vrijheden die in Nederland en Zwitserland zo’n beetje hetzelfde zijn op het gebied van groenvoorziening.
Verder hebben we nog even de Brainstore door genomen, en vooral de oorzaken en gevolgen van de intens hoge doorloop in personeel aldaar (zo’n 35% per jaar), en dat er dus erg veel kwaliteit verloren gaat in het verkrijgen van ervaring. Vooral leidende posities worden erg vaak veranderd, en is er dus vaak opstart-stress in standaard processen. De oorzaken van de snel verlaters behandel ik allicht een andere post.

Verder ook nog even politiek en sociaal achtige onderwerpen aangetikt, zoals donor-zijn (de BNN donor show heeft dus inderdaad wereldwijd mensen aan het denken gezet), Landbouw subsidies (zie mijn standpunt uiteengezet in een vorige post, en dat versus het slepen met goederen die je ook in de achtertuin kan produceren...interessante materie moet ik zeggen), en Hirsi-Alì (ook zij heeft internationale bekendheid, blijkt). We zijn nergens echt snoei diep op ingegaan, maar het is tof om ook eens over andere dingen te lullen dan waarom het werk wel of niet goed gaat en goed om meningen te horen die niet gebaseerd zijn op 6 à 10 jaar Delft. En tevens de hele dag Duits geredet, wat met horten, stoten en viel Fehler geht, maar dus steeds beter. Vermoeiend, dat nog wel.

woensdag 10 oktober 2007

mix

Om het spannend te houden, vandaag geen teksten maar muziek!
Een mix die ik reeds ergens in juli heb gemaakt, maar nu wat verbeterd heb en afgerond. Een uur luister pret. En laat vooral die commentaren maar komen. Een tracklisting volgt morgen. Enm let op, de link is beperkt houdbaar!

dinsdag 9 oktober 2007

Weer nieuwe post!

Ondertussen heb weer een extra taak in mijn takenpakket gekregen, die ik wel kan waarderen. Het heet IdeaDesign, maar is eigenlijk IdeaVisualisation. Het houdt in dat ik een briefing krijg over zo’n 50 ideeën, en daar 50 visualisaties bij moet maken, dat de ideeën presentabel en vergelijkbaar maakt. Snelheid is hierbij het sleutelwoord. Zo’n 20 tot 30 minuten per idee staat er voor. Misschien lijkt dat veel (en bijelkaar opgeteld is het dat dus ook wel), maar toch krapjes.
Interessante bijkomstigheid is dat deze vaardigheid meer of minder precies omschreven staat onder het kopje “gevraagd” bij interessante vacatures. Waarom ik interessante vacatures lees laat ik even over aan uw verbeelding.
Extra interessant aan deze sessie was, dat ik ook heb geproduceerd aan materiaal voor de sessie waar deze ideeën uit zijn gekomen. Dit voor een grote Zwitserse verzekeraar. Nu moet ik me ook nog even in zien te werken in de selectie stappen (een deel daarvan gebeurt morgen vroeg), en dan heb ik toch een groot deel van het beruchte Brainstore systeem in werking kunnen zien.

Verder maak ik na een bedrijfsstructuur wisseling deel uit van een nieuw team, dat erg leuk is, met een halve spanjaard, een intense bloemenverkoper/kapper, een julia met een neurotische romeo, een veel te aardige manager, en aantrekkelijke deeltijders. Plus een leuk mens die het echter geschoten heeft met de Brainstore en binnen twee weken weg gaat. Die een heeft vriend trouwens, wat een onwijs lelijke gast is, haha. Maar zij is cool en heeft laatst van de ober een half glas bier over d’r kop gekregen. Hilarisch.

En een maffe Hollander dus, wiens Duits steeds beter gaat, doch immer lüstig und Grund für lächlen ist. Zo wilde ik een afspraak maken met een aanbieder van een kamer, die mij er erg vriendelijk en grappig op wees dat een “Verhältnis” wat ver gaat in een zakelijke ontmoeting. Verder had ik in een IdeaDesign een plaatje met zeecontainers wat ik veels te vaal en wit vond. Toen ik zei dat ik de containers wat Gefarbigt had, vond men dat geen goed Duits woord. Inmiddels heb ik hen ervan kunnen overtuigen dat dat wel zo is.

Vandaag (dinsdag 9) een hele middag bij de baas thuis in het Duits vergaderd. Goed te doen, behalve dan dat het iets langer duurt voor ik mijn eigen analyse van het probleem rond heb, en ook het formuleren van de geniale oplossing is ook ganz schwierig. Aber doch.

maandag 8 oktober 2007

Frisse posts!


Sorry sorry, er is even geen nieuwe post geweest hier. Druk? Nou, een beetje, maar het is ook dat ik thuis geen internet heb. En om op mij werk nu eens een lekker potje te zitten bloggen, is mij toch te gortig. Blijft over om thuis te schrijven, en dat dan later te posten, zoals deze post. Maar ’s avonds, teruggekomen van de Brainstore, heb ik meestal niet zoveel Lust mehr om dat te doen. Dus blijft over het weekend. En als je het dan één weekendje overslaat, dan heb je zo twee weken geen nieuwe berichten. Vooral als je er naast wél persoonlijk wat Nederlandse vrienden te woord staat (jaaa..dat kan dus ook...ik beantwoord vaak uw mail!)
Maar goed, ik beloof beterschap qua posten. Om meteen boter bij de vis te genereren doe ik vandaag kont van het weekend van vorige week, en post ik morgen (echt waar) weer iets actueels. Ik probeer deze week elke dag te posten, maar pin me er niet op vast.

Zo, Sunday 12 PM (raar...bestaat er ook een 12.00 AM? Nah, de overdag versie iig.) We schrijven 30 September.
Sinds tijden weer eens een beetje brak. Lekker wel. Hoewel ik een leven zonder brak zijn ook steeds mee op waarde weet te schatten.
Maar goed, een leven zonder borrels weer niet, and you can’t have the butter without the bread.
Gister uitgeweest met collega Chiara. Treintje naar Neuchatel, erg dichtbij en vervolgens samen naar haar stulpje gewandeld. Studentenhuizen lijken wereldwijd evenveel op elkaar als wintersport dorpjes onderling in Frankrijk.
Vervolgens kwam er in dat studentenhuis een hele schiplading mede studentjes. Drie jonge meisjes, die samen goed het plaatje bij “plork” in het woordenboek konden invullen.
Eén ervan was model...snapte ik niet.
<>
Verder bestond het gezelschap uit een zeer geanimeerde kleine fransoos, en een indiaan. Haha, stel je voor dat die dikke van Jiskefet (Binsbergen) Steven Seagal speelt...zo zag die indiaan er uit. Hij sprak heel weinig, en als ik trouwens, want dat frans...pff. Laatst borrelde ik elders, en daar sprak men ook Frans...toen verstond ik 80-90%. Hier vrijwel niks...vreemd.

Wel met één van die luitjes goed Duits kunnen spreken. Hij zat net in het Zwitserse leger. Vond ie niks...het was rennen naar het vervelen, en je dan vervelen tot je weer gaat rennen. Het leger schijnt trouwens iets zinnigs aan het doen te zijn in Albanië?
Ik heb me in kunnen houden om het zwitserse leger mietjes te noemen, maar ik denk dat ie het daar wel mee eens was geweest. Chiara neemt dus ook de tijd om dingen voor me te vertalen en me erbij te betrekken.

Vervolgens dus naar die festiviteiten. Die dus louter op zuipen gebaseerd zijn. Nu is dat wel vaker zo, wereldwijd, maar meestal verzint men nog wel een soort excuus. Hier niet. Mensen liggen op de grond, kunnen niet meer staan, en sommigen worden zelfs met ambulances weggevoerd (niet op hun rug, maar op hun zij, dan weet je wel hoe laat het is). Maar hier beschrijf ik slechts 1% van de bezoekers, de rest was een vrolijke massa. Helaas te vroeg weer weg. Zoals Michael weet gaat de laatste trein terug om 00:27.