Lekker dagje Basel.

Inmiddels heb ik aardig mijn draai gevonden hier. ’t Werk is duidelijk en de vrijheden en grensen in de uitvoering ervan ook. Op dat moment dat dat mij duidelijk is, besluit de Brainstore natuurlijk om alle projectteams en leiding structuren drastisch te herzien, dus het wordt de komende tijd wederom spannend en nieuw, alleen nu niet slechts voor mij, maar voor iedereen. De nieuwe indeling van teams en management is overigens niet het resultaat van maandenlang overleg en onderzoek, maar manifesteerde zich door het sturen van één mailtje naar iedereen. Bijzonder.
Zaterdag naar Basel gegaan, om daar met Mike wat rond te spazieren. We hadden ons voorgenomen in de Rijn te gaan zwemmen, en ondanks het koude water, konden we dat besluit natuurlijk niet herzien. Je kan in Basel je spullen stroomafwaards neerleggen en een eind stroomopwaards lopen. Dan stop je je shirt, schoenen e.d. in een speciale zak, voormaat Messenger-bag, en dan laat je je afdrijven terug naar je spullen. En dat gaat nog best rap.
Het klinkt heel relaxt, en op zekere hoogte is het dat ook; je ziet de stad van een nieuw perspectief, je bent actief bezig en het is duidelijk één van die duzend dingen die je op deze aarde gedaan moet hebben. Bovendien maak je veel vrienden, want men juigt je toe vanaf de kant. Dat laatste had vermoedelijk te maken met het feit dat het KAKKEND KOUD was. Bij het wennen aan het water vroren mijn enkels er bijkans af, en tijdens het zwemmen voelde ik me op z’n minst bizar. Vooral het uur ná het zwemmen was mijn bewust zijn tamelijk wat procenten minder dan gebruikelijk.
Gelukkig konden we uitermate relaxt aan de oever van de Rijn, in de volle na-zomer zon onze bloedsomloop weer herstellen.
Op naar feest! Heel Basel was in de ban van multi-culti en mensen die op trommeltjes sloegen, en minderjarige meisjes die Shakiriaanse heupbewegingen maakte. Met een biertje in de hand en vage snacks op de biertafel was het goed toefen. In toevoeging daarop nog een uitermate geinige en begaafde straat artiest (balletjes wegtoveren en meloenen tevoorschijn toveren) uit zweden bekeken, en toen weer opweg.
Vervolgens naar het volgende pleinfeest, waar men onder het genot van nog meer multi-culti eten en drinken zich kon vermaken. Hier en daar nog goede gesprekken gehad met Mike over het Leven, de liefde, en dingen die er wel toe doen, en zo kan je stellen dat het een erg puik dagje was. Maandag nog even werken, en dan dinsdag ochtend kakkend vroeg vanuit Dortmund naar Bucharest. Meer daarover in de volgende Krakers Krabbels.