nog een proloog

Ja ja, afgelopen weekend ga ik zeker nog over berichten, een top weekend, maar eerst nog even deze briefwisseling, die ik na stukje fietsen met één van mijn trouwere lezers had. Wilde ik jullie niet onthouden...
meer volgt!
i.s. in deze brief wordt nog wel eens verwezen naar beeld materiaal. Daar de geadresseerde hier het exclusieve recht op heeft, staat dit nog niet op het blog. dit zal snel wel het geval zijn. excuus voor dat laatste...

Beste Touroperator, a.k.a. Degrange, a.k.a. Dennis.

Het doet mij deugd te melden dat ik hier wat mijn conditie kan onderhouden voor het geval er opeens een tour plaatsvindt. Dat kan natuurlijk altijd, in het verschijnen van de vorige edities heb ik nog geen patroon kunnen ontdekken. Zaterdag ben ik vanaf mijn stulpje in Biel, naar Solothurn gegaan, op mein Fahrrat. Interessant woord trouwens. Rijwiel dus eigenlijk. Ik was zowaar een route aan het volgen, route 50. Zie bijgevoegde foto voor een beeld verslag van enige moeilijke momenten in het navigeren, toen ik dit aantrof toen ik een T-splitsing naderde.
Solothurn is een alleraardigst dorpje, en ik heb de juiste spot langs de rivier al geidentificeerd waar er hip bier gedronken wordt.
Er werd ook veel getrouwd in Solothurn. Waarbij één stelletje werd opgewacht bij het verlaten van de kerk door een dozijn romeinse soldaten aan de ene kant, en de douane aan de andere kant van de deur. Tja.
Dit was trouwens een schoolvoorbeeld van het feit dat óók het echte leven een real-time-editor nodig heeft; Niemand had gedacht aan geluid toen het stel de kerk verliet. Daar er geen typische bruidswals was, of gejuig, of geklap, of wat dan ook, onstond er een nare zeer ongemakkelijke stilte. In de zon, tussen de romeinen en douane. Kuch. Van weersomstuit heeft toen één van de douaniers toen zijn sirene aangevuurd...maar die intense herrie maakte de stilte alleen maar luider.
Goed, en toen weer terug natuurlijk. Op mijn Boutain Mike.
Volgende dag naar Twann gefietst (wat een naam), het was het hele weekend namelijk onwaarschijnlijk lekker weer. Twann (foto) is niet zo ver, aan de Bieler See, maar daar kan je dus tussen de wijnvelden naar boven (foto)(foto is overigens een trap. Daar fiets je niet over. Zelfs Trap-as Tony niet).
Erg aardig, maar erg zwaar moet ik zeggen. Ik ging kapot. Vooral omdat ik nu eens wél een 3e verzet had voor, maar die wegens technische mankementen niet kon gebruiken. En een versnellings reperateur held zoals de Poolse Indurain uit Brabant is, ben ik nog niet, vooral niet van het soort dat van te voren gaat kijken of dat het doet. Meer van het soort dat instantaan besloot "hier eens omhoog te gaan."
Dus doordat ik dan weer lui en en dan weer impulsief ben, moet ik harder fietsen...interessant. Van uit Twann terug naar Biel kan in enkele seconden. Ik heb nog een promo filmpje voor zwitserland gemaakt, dat is ook bijgesloten (niet bepaald een promo voor mij trouwens, maar goed, ik was kapot, ok?). Let vooral op het milka-koei-bel geluid.

Een wielrennerige groet, de mazzel.
Ps. Hoe is het eigenlijk met je Toornige tuk-tuks?
Pps. Tot vrijdag!


Beste Tony,

ERg indrukwekkend allemaal, ik ben blij dat de hoogte training goed gaat (mm, indrukwekkend is eigenlijk is eigenlijk wel een tam woord, bijna alle beelden wekken wel een bepaalde indruk, maar het type kan danig verschillen.).
Netjes die milka bellen geluid onder filmpje geklust. Voorbeeldig geacteerd, de mond stond -hijgend, kan ook iets anders betekenen- open, en de 360 graden werken redelijk overtuigend dat je in-the-middle of nowhere bent (maar dat wisten we al, zelfs zwitser stedelijk gebied is in-the-middle of nowhere). Geen auto of bus te zien waar je net bent uitgestapt... Ik geloof het dus bijna. Maar waar is de fiets??? Als je ergens heen fietst, schrijft de fiets etiquette voor dat de fiets met het landschap op de plaat gezet wordt. Toch ben ik trots op je, Tony, want zo'n draai van 360 graden kost je je pols of arm.
Tja, grote kans dat er aanstaande zomer weer een Tour gefietst wordt. We zullen zien. Als het aan mij ligt wordt het dan wel echt Frankrijk, met veel wijn, druiven, beklimmingen en Mont Ventoux's (de Poolse Indurain zit me nu al te paaien om samen in een team te gaan). Goed materieel is dan belangrijk, en er is niets frustrerender dan materiaal dat wel de potentie heeft goed te zijn, maar dat niet doet. Leer repareren en gebruik het juiste blad. Wel moet ik de kanttekening plaatsen dat tripletjes voor homo's zijn.
Afgelopen vrijdag deed het me deugd iedereen van de club weer eens te zien, inclusief u. De liedjes die goed gingen, waren natuurlijk deels van mij hand. Degene die fout waren, las ik die avond voor het eerst. Maar het was schraal. Was het praatje met lof, dan was het liedje met laf, van onze kant dan. Het is niet anders.
Hoe vergaat het u verder in het Zwitsers land? Nog steeds plannen om terug te komen? In het kader daarvan kan ik meededelen dat ik van plan was om januari af te studeren. Een planning die ik mijn begeleiders onder de neus duwde, werd geaccepteerd, of in ieder geval geen vragen over gesteld. Misschien dat ik ter zijner tijd nog een gaaf filmpje wil maken en doe ik dan nog een beroep op u.
De Tuk Tuk Company is een bedrijf dat functioneert met een tendens omhoog.
Een week geleden hebben we een presentatie mogen geven aan TNO en Ontwikkelings Bureau Rotterdam.
Tussen alles door, ben ik ook nog aan het (auto) lessen. Met Wim, een bus-chauffeur met de VUT die graag ontspannen les geeft. Hij doet een peukie, babbelt met wat mensen als we voor de brug staan, we nemen samen een theetje bij het tankstation etc. Ook mag hij graag het overige verkeer corrigeren met bijdehandte opmerking, signalen etc. Het is erg leuk.
Door alle tijdgebruik is mijn conditie geheel verslapt. Dat wordt dus brokken in Frankrijk. He, ik heb er nu al zin in.
vriendelijke groeten,

Dennis

PS De schandalige partijposters met de schaapjes, zijn ook hier een heel klein punt van discussie geweest. In ieder geval in het nieuws gekomen.