Dagje Thun

Thun. Amsterdammers met een voetbalhart en andere Champions League geinteresseerden herinneren zich deze naam nog uit de betere tijden van Ajax (2-0 en 2-4 in 2005). Een lieflijk en pittoresk stadje in het midden van Zwitserland.
Aldaar wonen de ouders van collega en nieuwe goede vriend Res. Res doet interactie design en aanverwanten voor de Brainstore.
Normaal woont hij ook in Biel, maar had mij uitgenodigd voor een dagje Thun. Eerst een beetje door de stad -bier- gebanjerd (zwitsese dorp/stadjes zijn mooi, maar beginnen ook een beetje op elkaar te lijken moet ik zeggen, erg archetypisch allemaal, een goede oorlog had allicht hier een beetje verscheidenheid in kunnen brengen)(schreef ik dat hard op?)
Vervolgens wat gechilled bij ‘m thuis, en mij verwonderd over het feit dat in een Zwitserse tuin, met de besneeuwde bergtoppen op de achtergrond , kiwi’s, citroenen en vijgen welig tieren (die achtergrond is de JungFrau regio, ook wel het dak van Europa, samen met een handje vol andere plaatsen die die naam claimen).
Vervolgens stelde Res voor om wat te gaan golfen. Prima idee natuurlijk. Even een emmertje balletjes wegmeppen. Zie de foto voor mijn geweldige techniek. Daar moet allicht nog wat aan geschaafd worden, wil ik met een collega CEO de baan op. Vervolgens goed gegeten (schnitzel met rösti!) en wat geborreld elders, en gebruik gemaakt van vrijheden die in Nederland en Zwitserland zo’n beetje hetzelfde zijn op het gebied van groenvoorziening.
Verder hebben we nog even de Brainstore door genomen, en vooral de oorzaken en gevolgen van de intens hoge doorloop in personeel aldaar (zo’n 35% per jaar), en dat er dus erg veel kwaliteit verloren gaat in het verkrijgen van ervaring. Vooral leidende posities worden erg vaak veranderd, en is er dus vaak opstart-stress in standaard processen. De oorzaken van de snel verlaters behandel ik allicht een andere post.

Verder ook nog even politiek en sociaal achtige onderwerpen aangetikt, zoals donor-zijn (de BNN donor show heeft dus inderdaad wereldwijd mensen aan het denken gezet), Landbouw subsidies (zie mijn standpunt uiteengezet in een vorige post, en dat versus het slepen met goederen die je ook in de achtertuin kan produceren...interessante materie moet ik zeggen), en Hirsi-Alì (ook zij heeft internationale bekendheid, blijkt). We zijn nergens echt snoei diep op ingegaan, maar het is tof om ook eens over andere dingen te lullen dan waarom het werk wel of niet goed gaat en goed om meningen te horen die niet gebaseerd zijn op 6 à 10 jaar Delft. En tevens de hele dag Duits geredet, wat met horten, stoten en viel Fehler geht, maar dus steeds beter. Vermoeiend, dat nog wel.